ak-47
مقدمه
کلاشنیکُف(به روسی: Калашников) که در ایران به اشتباه کلاشینکف و به طور خلاصه کلاش نیز تلفظ میشود. خانواده‌ای از تفنگهای تهاجمی با آتش تحت اختیار است که شامل تفنگ ای‌کی-۴۷ (به انگلیسی: AK-47) مخفف Автомат Калашникова است. عدد ۴۷ نیز اشاره به سال ۱۹۴۷ است که اسلحه مزبور به وفور در خط تولید قرار گرفت. نام این سلاح برگرفته از نام طراح آن میخائیل کلاشنیکف است. تولید انبوه آکا-۴۷ از سال ۱۹۴۷ در اتحاد جماهیر شوروی آغاز شد و با توجه به سهولت استفاده و نگهداری، قدرت بالا، هزینه اندک تولید و دوام زیاد به محبوب‌ترین تفنگ تهاجمی دنیا تبدیل شد. ای‌کی-ام که در سال ۱۹۵۹ تولید شد، ای‌کی-۷۴ با کالیبر پایین‌تر ۵٬۴۵ میلی‌متری که از سال ۱۹۷۴ تولید آن آغاز شد و تایپ-۵۶ مدل تولید چین ای‌کی-۴۷ از مشهورترین انواع کلاشنیکف هستند. از زمان آغاز تولید این سلاح تاکنون بیش از ۱۰۰ میلیون قبضه کلاشنیکف در شوروی و کشورهای دیگر ساخته شده‌است. بنابر آمار، مسلسل کلاشنیکف طی ۵۰ سال گذشته بیش از بقیه انواع مسلسل‌ها، چه در دست انقلابیون و چه توسط نیروهای نظامی و امنیتی، برای کشتار انسان‌ها به‌کار رفته است.
Type-56 RPK با انواع خشاب ها مورد استفاده
آکا-۴۷ که از فشنگ ۳۹×۷٫۶۲ استفاده می‌کند که توسط میخائیل کلاشنیکف در جریان جنگ جهانی دوم با الهام از اولین تفنگ تهاجمی جهان یعنی اس‌تی‌جی-۴۴ طراحی شد. در سال‌های بعد تغییرات زیادی بر روی این سلاح صورت گرفت و در دهه ۱۹۶۰ آکاام (کلاشنیکف مدرن) و در سال ۱۹۷۴ آکا-۷۴ که کالیبر آن به ۵٬۴۵ کاهش پیدا کرده و از فشنگ ۳۹×۵٫۴۵ استفاده می‌کند، در ارتش شوروی جایگزین آن شد. از سال ۱۹۹۱ آکا-۷۴ام سلاح سازمانی امروزین روسیه انتخاب شده و از دهه ۱۹۹۰ ساخت سری آکا-۱۰۱ این اسلحه که از کالیبرهای دیگر استفاده می‌کند آغاز شد.
سلاح آلمانی اس تی جی ۴۴ طرح الهامی AK47
این تفنگ خشابهای ۳۰، ۴۰ و ۷۵ فشنگی دارد و با روش غیرمستقیم و با فشار گاز ناشی از انفجار باروت مسلح میشود و سیستم قفل گلنگدن آن از نوع چرخشی است. این سلاح در سه نوع با قنداق ثابت، تاشو از زیر، و تاشو از کنار ساخته میشود که نوع تاشو آن به سبب اشغال فضای کمتر و حمل آسان‌تر مورد توجه‌است و به سبب کوچکی و سبکی نسبی در جنگ‌های چریکی (پارتیزانی) کارایی دارد. کالیبر اصلی آن ۷٫۶۲ میلی‌متر است؛ ولی در کالیبرهای دیگر نیز ساخته شده‌است. کشورهای گوناگونی (بیشتر از بلوک شرق) و از جمله جمهوری اسلامی ایران این سلاح را در انواع گوناگون ساخته‌اند و هم‌اکنون این سلاح به‌سبب کارایی بالا، در سازمان رزم نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران قرار دارد.
کشورهایی که از کلاشنیکف به عنوان سلاح سازمانی استفاده می‌کنند.
قرمز:کلاشنیکف، بنفش: انواع مدرن خانواده کلاشنیکف، نارنجی: انواع بهینه‌شده بومی کلاشنیکف
در دوران جنگ سرد بسیاری از کشورهای جهان به ویژه بلوک شرق این سلاح را بکار گرفتند. در سال ۱۹۵۱ رسماً وارد ارتش روسیه گردید. بدنه آن از فولاد نرم ساخته شده و دیگر بخش‌ها پرسکاری شده‌است. سال ۱۹۵۹ ساخت نوع AKM (افتامات کلاشنیکف نوین) آغاز شد که برخلاف مدل ای‌کی-۴۷ بدنه این سلاح ورقه پرسکاری است و در بخش‌های دیگر تغییراتی نیز داده شده‌است. در ارتش روسیه مدل (AKM) در حال از رده‌خارج‌شدن است و مدل دیگری از این سلاح به نام ای‌کی-۴۷ ام که از دید ظاهر و شیوه کار مانند این سلاح است و کالیبر آن کمتر است (۳۹×۵٫۴۵) جانشین آن میگردد.
تولید کلاشنیکف هنوز هم در آغاز قرن بیست و یکم ادامه دارد و سالانه به طور تقریبی حدود ۱۰۰ هزار قبضه از این سلاح در روسیه و حدود ۹۰۰هزار قبضه دیگر در سایر کشورهای دنیا مانند بلغارستان، چین و لهستان تولید می‌شوند. کلاشنیکف‌های روسی در سال ۲۰۰۷ به قیمتی در حدود ۴۰۰ دلار برای هر قبضه به فروش می‌روند.
کلاشنیکف که از فشنگ ۳۹×۷٫۶۲ استفاده می‌کند توسط میخائیل کلاشنیکف مهندس و نظامی روس در جریان جنگ جهانی دوم با الهام از اولین تفنگ تهاجمی جهان یعنی اس‌تی‌جی-۴۴ طراحی شد. در سال‌های بعد تغییرات زیادی بر روی این سلاح صورت گرفت و در دهه ۱۹۶۰ آکاام (کلاشنیکف مدرن) و در سال ۱۹۷۴ آکا-۷۴ که کالیبر آن به ۵٬۴۵ کاهش پیدا کرده و از فشنگ ۳۹×۵٫۴۵ استفاده می‌کند، جایگزین آن شد. از سال ۱۹۹۱ آکا۷۴ ام سلاح سازمانی امروزین روسیه انتخاب شده و از دهه ۱۹۹۰ ساخت سری آکا-۱۰۱ این اسلحه که از کالیبرهای دیگر استفاده می‌کنند آغاز شد.
این تفنگ خشابهای ۳۰، ۴۰ و ۷۵ فشنگی (قابلمه‌ای) دارد و با روش غیرمستقیم و با فشار گاز ناشی از انفجار باروت مسلح میشود و سیستم قفل گلنگدن آن از نوع چرخشی است. این سلاح در سه نوع با قنداق ثابت، تاشو از زیر، و تاشو از کنار ساخته میشود که نوع تاشو آن بسبب اشغال فضای کمتر و حمل آسان‌تر مورد توجه است. بسبب کوچکی و سبکی نسبی در جنگ‌های چریکی (پارتیزانی) کارایی دارد. کالیبر اصلی آن ۷٫۶۲ میلی‌متر است؛ ولی در کالیبرهای دیگر نیز ساخته شده‌است. کشورهای گوناگونی (بیشتر از بلوک شرق) و از جمله ایران این سلاح را در انواع گوناگون ساخته‌اند و هم‌اکنون این سلاح به‌سبب کارایی بالا، در سازمان رزم نیروهای مسلح ایران قرار دارد.
AK 74 یکی از مشهورترین مدل ها AK 47
در دوران جنگ سرد بسیاری از کشورهای جهان به ویژه بلوک شرق این سلاح را بکار گرفتند. در سال ۱۹۵۱ رسماً وارد ارتش روسیه گردید. بدنه آن از فولاد نرم ساخته شده و دیگر بخش‌ها پرسکاری شده‌است. سال ۱۹۵۹ ساخت نوع AKM (افتامات کلاشینکف نوین) آغاز شد که برخلاف مدل آ-کا-۴۷ بدنه این سلاح ورقه پرسکاری است و در بخش‌های دیگر تغییراتی نیز داده شده‌است. در ارتش روسیه مدل (AKM) در حال از رده‌خارج‌شدن است و مدل دیگری از این سلاح به نام آکا۷۴ ام که از دید ظاهر و شیوه کار مانند این سلاح است و کالیبر آن کمتر است (۳۹×۵٫۴۵) جانشین آن میگردد.
میخائیل کلاشنیکف یک مهندس اهل شوروی بود که در جنگ جهانی دوم در خط مقدم نبرد با آلمان شرکت داشت. وی در جنگ شاهد سلاح‌های برتر آلمانی‌ها نسبت به سلاح‌های ارتش سرخ شوروی بود و در پاسخ به آن طراحی یک تفنگ اتوماتیک را آغاز کرد. کلاشنیکف این کار را در سال ۱۹۴۱ هنگامی که پس از نبرد بریانسک بر اثر برخورد گلوله نازی‌ها به تانک وی مجروح شده و در بیمارستان بستری بود، آغاز کرد. وی قصد داشت تا بهترین ویژگی‌های تفنگ نیمه‌اتوماتیک آمریکایی ام۱ و تفنگ تهاجمی آلمانی اس‌ت‌ژ-۴۴ را با یکدیگر ترکیب کند.
کلاشنیکف به ویژه برای جنگ در نواحی جنگلی و بیابانی ایده‌آل و فوق‌العاده قابل اعتماد است. چراکه در صورت وجود رطوبت یا شن و ماسه به راحتی میتوان آن را تمیز نگه داشته و با آن تیراندازی کرد. به همین دلیل در جنگ ویتنام سربازان آمریکایی ام-۱۶ های خود را رها کرده و از کلاشنیکف‌های به غنیمت گرفته از سربازان ویتنامی استفاده می‌کردند. همین اتفاق در جنگ عراق نیز سابقه داشته‌است.
سادگی و قابل اعتماد بودن این سلاح باعث شده تا سلاح محبوب شورشیان در سراسر جهان باشد به طوری که حتی بر پرچم موزامبیک نقش بسته‌است. شوروی‌ها برای حمایت از جنبش‌های ضداستعماری در آسیا و آفریقا کلاشنیکف را روانه این کشورها کرده و آن را در اختیار حکومت‌های طرفدار شوروی و نیروهای شورشی قرار دادند.
تولید و استفاده از کلاشنیکف علی رغم گذشت بیش از ۶۴ سال از آغاز تولید آن هنوز ادامه دارد و در سال ۲۰۰۵ هوگو چاوز سفارش خرید ۱۰۰ هزار قبضه از این تفنگ برای ارتش خود را داد.
مشخصات اسلحه کلاشینکف:
سلاحی است در تمام شرایط قابل استفاده بوده.
خودکار و نیمه خودکار میباشد.
به وسیله برگه ناظم سه وضعیتی، (ضامن – تک تیر – رگبار) میشود.
خشابهای استارد 30، 40، 60 فشنگی تغذیه میشود.
با هوا خنک میشود.
با فشار غیر مستقیم گاز باروت مسلح میگردد.
هنگامی که اسلحه به ضامن است مسلح نمیشود.
دستگاه چکاننده که ضربتی میباشد.
مختصات اسلحه کلاشینکف:
کالیبر: 62/7
وزن با قنداق کائوچوئی: 3/800gr
وزن فشنگ: 16 gr
طول سرنیزه: 204 متر
وزن خشاب خالی: 322 gr
وزن خشاب پر: 802 gr
طول اسلحه با قنداق: 87 سانتیمتر
طول اسلحه با قنداق تاشو: 69 سانتیمتر
طول لوله: 41 سانتیمتر
سرعت ابتدایی گلوله 710 متر بر ثانیه
مشخصات:
وزن اسلحه با قنداق: 3 کیلوگرم
نواخت تیر علمی: 600 تیر در دقیقه
نواخت تیر عملی در حالت رگبار: 100 تیر در دقیقه
برد نهایی: 3000 متر.
انواع مهمات تفنگ کلاشینکف:
فشنگ جنگی
فشنگ رسام (با نوک آبی و سبز)
فشنگ گازی بدون مرمی جهت تمرین
فشنگ گازی نارنجک تفنگی
معایب:
به علت کوتاه بودن طول فشنگ میزان تخریب آن نسبت به گلولههای تفنگ ژ-3 و سایر تفنگهای کالیبر کوچک کمتر است.
فاقد دستگاه نشانهروی یا دوربین بوده و قدرت نفوذ آن کمتر است.
انواع تفنگ کلاشینکف:
با قنداق کائوچوئی و یا چوبی برای تیر اندازی برای وضعیتهای دراز کش، ایستاده، به زانو.
با قنداق فلزی تا شونده جهت تسهیل درپوش واحدهای چتر باز یگانهای چیریکی و کماندوئی
نام گذاری قطعات اصلی کلاشینکف (8 قطعه):
بدنه و متعلقات
میله و فنر ارتجاع
آلات متحرکه و پیستون گاز
درپوش فلزی
استوانه گاز
درپوش تحتانی
خشاب
شعله پوش
دستگاه نشانه روی اسلحه کلاشینکف شامل :
مگسک (دستگاه)
دستگاه ستون درجه که سوی درجه اعداد از یک تا هشت شماره گذاری شده که هر عدد نماینده مسافت صد متر است (هنگام بستن مسافت بر روی درجه با شست و انگشت سبابه دست راست روی دکمه طرفین ستون درجه به طرف داخل فشار داده تا لغزنده ستون درجه به حرکت درآید لبه جلویی آن در مقابل خطی که زیر هر عدد حک شده قرار گیرد).
تیر اندازی با حالت تک تیر :
۱- فشنگ ها را در خشاب جا زده و خشاب را در سلاح جا بزنید .
۲- برگه ناظم آتش که تنظیم کننده وضعیت شلیک است ( حالت بالا ضامن ، حالت وسط رگبار ، حالت پایین تک تیر ) را روی تک تیر قرار دهید .
۳- گلنگدن را تا ته کشیده و رها کنید . ( اجازه دهید خود بر سر جای اول باز گردد ، چون برگرداندن گلنگدن با دست که آرامتر از قدرت فنر است ممکن است باعث شود که سلاح پر نشود .
۴- سپس هدف گیری کرده و ماشه را بکشید و شلیک کنید .
نکته اول : اگر ضرورتی برای تیر اندازی نیست ، خشاب را از سلاح بیرون بیاورید و سعی کنید سلاح همیشه روی وضعیت ضامن ( غیر مسلح ) باشد .
نکته دوم : در خشاب های این سلاح ، فشنگ معکوس نیز جا میخورد پس مواظب باشید فشنگ را معکوس در خشاب قرار ندهید !
نکته سوم :هرگز مهمات ( فشنگ ها ) سلاح را در معرض حرارت شدید قرار ندهید و همینطور از ضربه زدن به ته فشنگ ( قسمت چاشنی ) خودداری کنید .
نکته چهارم : برای اطمینان از خالی بودن سلاح ، آنرا روی وضعیت تک تیر یا رگبار قرار داده و بسمت آسمان شلیک کنید .
رفع گیر سلاح :
خشاب را در آورده و دوباره جا بزنید . گلنگدن را محکم بکشید و رها کنید و اگر گیر سلاح باز نشد خشاب را دوباره درآورده و گلگدن را محکم کشیده و عقب نگاه دارید و با انگشت خود ، فشنگ داخل سلاح را از طریق دریچه پوکه پران لمس کرده و سعی کنید آن را تکان دهید و سپس مجددا گلنگدن را بکشید اگر کیر باز نشد سلاح نیاز به باز و بست کردن دارد .
منظور از کلاش افغانی چیست؟
در حقیقت چنین اسلحه ای اصلا" وجود ندارد ویا اختراع یا ساخته نشده است و نمی شود . در جواب این سوال باید گفت که به علت شرایط اقلیمی و جوی افغانستان که سرزمین خشک و بی آب و علف بوده وهمچنین به علت وفور این اسلحه در افغانستان , اقغانی ها اقدام به تغییر و تحولاتی جزیی در آن نمودند . که راحت تر قابل حمل باشد , مخصوصا" در پیاده روی های طولانی و دیگر اینکه این اسلحه را به راحتی میتوان تغییر شکل داد .
مجموعه تغییراتی که بر روی اسلحه کلاشنیکف اتفاق افتاده است :
1 – بریدن لوله اسلحه
2 – بریدن قنداق چوبی آن
3 – به هم متصل نمودن 2 خشاب به صورت معکوس
که البته هر کدام دارای نقاط ضعف و هم قوت هستنند . علت دیگر بیان سوال نیز این است که چون در کشور افغانستان بسیار زیاد در جنگ های داخلی از آن استفاده شده و به وفور در این کشور وجود وجود دارد و خریده و فروش می شود . گویا این کشور اسلحه را تولید و عرضه می کند و نام کلاش افغانی را بر روی آن نهادند .در صورتی که این اسلحه در 12 مدل و 9 شکل ساخته شده است و اصلا" چنین چیزی نیست.
کلاشنیکف AK 200
ژنرال "ولادیمیر گرودتسکی " مدیرکل مجتمع صنعتی "ایجمش" :
مدل جدید کلاشینکف با نام AK-200 بر پایه همان کلاشینکف قبلی با مدل AK-74M ساخته شده و تنها در وزن و میزان فشنگ خشاب های خود تفاوت خواهد داشت.
کلاشینکف قبلی 3.3 کیلو وزن داشت که کلاشینکف جدید با 3.8 کیلوگرم وزن، سنگین‌ترشده است و قابلیت مسلح شدن با خشابهای 30، 50 و 60 تایی را نیز دارد.
این در حالی است که کلاشینکف قدیمی تنها با خشاب 30 تایی مسلح می‌شد.
طراحان کلاشینکف جدید همچنین توانسته‌اند میزان دید، هدفگیری این اسلحه را افزایش داده و قابلیت نصب تجهیزات اضافی را نیز به آن بیافزایند.
مرگ کلاشینکف و چیزهایی که نمی‌دانستید
میخائیل کلاشینکف مخترع سلاح معروف AK-47 در سن 94 سالگی درگذشت. این موضوع از طریق اطلاعیه‌ای که تلویزیون دولتی روسیه آن را پخش کرد، به اطلاع عموم رسید.
کلاشنیکف از بیماری قلبی رنج می برد و در ماه ژوئن در بیمارستان مرکزی مسکو تحت مداوا قرار گرفت. وی پس از بهبودی نسبی در ماه سپتامبر به ایژوسک مرکز جمهوری اودمورتی روسیه بازگشت اما از یک ماه پیش بار دیگر در بیمارستان بستری شد. اودمورتی روسیه چندان از منطقه ایژماش که کلاشینکف تفنگ خود را در آنجا طراحی کرد، دور نیست.
کلاشینکف در دهم نوامبر سال 1919 میلادی در روستایی در منطقه سیبری به دنیا آمد و در جهان او را بیشتر به خاطر ساخت سلاح کلاشینکف در سال 1947 می‌شناسند که شناخته‌شده ترین و پراستفاده‌ترین اسلحه در جهان به حساب می‌آید. کلاشینکف این اسلحه را در جنگ جهانی دوم و هنگامی که در سال 1941 در یکی از حملات ارتش شوروی به نیروهای آلمان نازی، زخمی و در بیمارستان بستری شده بود، در بیمارستان تصمیم گرفت که با درهم آمیختن ویژگی‌ها و کاربردهای سلاح خودکار آمریکایی M1Grand و تفنگ آلمانی STG47، یک تفنگ خودکار طراحی و تولید کند. ساخت این سلاح در سال 1947 تکمیل و پس از آن در سال 1949 به طور رسمی وارد ارتش شوروی شد.
به عنوان یک راننده تانک در حال خدمت بود، طراحی کرده و ساخت تا نهایتا در سال 1949 به دلیل سهولت استفاده از این سلاح، کلاشینکف به عنوان اسلحه رسمی ارتش شوروی شناخته شود.
او در هفتاد و پنجمین سالگرد تولدش توسط بوریس یلتسین، رئیس جمهور وقت روسیه به درجه سرلشگری ارتقا یافت.
پس از آن این اسلحه در دو جنگ جهانی و جنگ‌های فراوان در مناطق مختلف جهان، حتی از سوی تروریست‌ها، مورد استفاده قرار گرفت و همانطور که گفتیم شناخته‌شده‌ترین اسلحه در جهان به حساب می‌آید. کلاشینکف در خصوص این اسلحه پیش از این گفته بود که: من به اختراع خودم افتخار می‌کنم اما به خاطر استفاده تروریست‌ها از آن ناراحتم!
مسلسل اتوماتیک کلاشینکف در کشورهای مختلف دنیا مورد استفاده قرار گرفته است و آمارها نشان می دهد حداقل 100 میلیون قبضه از آن تاکنون در جهان تولید شده است. خود کلاشنیکف گفته است که در جنگ ویتنام سربازان آمریکایی مسلسل های ام-16 خود را رها می کردند و کلاشینکف نیروهای ویتنامی را به خاطر راحتی کار و گیر نکردن سلاح بر می داشتند! در نبردها آن قدر کلاشینکف مشهور بوده که در پرچم ملی موزامبیک تصویر آن دیده می شود. کلاشینکف در نبردهای این کشور برای استقلال از پرتغال نقش مهمی داشته است.
وی همچنین در سن 90 سالگی در مراسمی در این خصوص اعلام کرده بود که: اگر می‌خواهید کسی را مقصر بدانید آلمان‌های نازی را به خاطر اینکه مرا مجبور کردند طراح سلاح شوم، مقصر بدانید! من همواره قصد تولید دستگاه ها و ماشین آلات مورد نیاز کشاورزی را داشتم. تاکنون بیش از یکصد میلیون قبضه سلاح کلاشینکف در کارخانه تولید این سلاح در شهر ایژوسک روسیه و یا سایر کشورها با مجوز قانونی و یا به طور غیر قانونی ساخته شده است.
از رۆیای شعر تا وسایل کشاورزی
میخائیل کلاشینکف زمانی که جوان بود آرزو داشت شاعر و نویسنده شود اما عاقبت طراح سلاح شد. کلاشنیوف که بارها از سوی مقام های شوروی سابق و روسیه مورد قدردانی قرار گرفت، پول زیادی از ساخت و فروش این سلاح به دست نیاورد و به گفته خودش «کاش ماشین چمن زن اختراع کرده بود».
او علاقه خاصی به کشاورزی داشت و به همین خاطر سررشته خاصی در این زمینه هم داشت.
