از همه چیز و همه جا

ما قصد داریم در این وبلاگ مطالب جالب همه رشته ها را قرار دهیم تا شما نیز از آن لظّت ببرید.

از همه چیز و همه جا

ما قصد داریم در این وبلاگ مطالب جالب همه رشته ها را قرار دهیم تا شما نیز از آن لظّت ببرید.

از همه چیز و همه جا
پیام های کوتاه

۱۸ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «علمی» ثبت شده است

یک فیزیکدان انگلیسی دریافته که فرمول جرم ذره بوزون هیگز را شخصیت‌های کارتون « سیمپسون‌ها» 14 سال قبل از سرن، پیش‌بینی کرده بودند.

به گزارش سرویس علمی ایسنا، در یکی از قسمت‌های این کارتون، شخصیت «هومر سیمپسون» به یک مخترع تبدیل شده و تلاش می‌کند تا مسیر توماس ادیسون را دنبال کند.

دکتر «سیمون سینگ» فیزیکدان، مجری تلویزیون و نویسنده انگلیسی کتابی که به بررسی ریاضیات پنهان در مجموعه سیمپسون‌ها پرداخته است، کشف کرد که شخصیت هومر 14 سال پیش از فیزیکدانان مرکز سرن توانسته بود جرم بوزون هیگز را پیش‌بینی کند.

دکتر «سینگ» راه‌حل‌های نوشته شده بر روی تخته سیاه روبروی هومر را بررسی کرد؛ این معادله به پیش‌بینی جرم هیگز می‌پرداخت.

سینگ گفت: اگر این معادله را حل کنید، به جرمی دست خواهید یافت که تنها کمی بزرگتر از جرم نانویی بوزون هیگز است. دکترای من در رشته فیزیک ذرات است، از این رو با مشاهده این پیش‌بینی در یک کارتون بسیار شوکه شدم.

وجود بوزون هیگز نخستین‌بار توسط پرفسور پیتر هیگز، فیزیکدان نظری دانشگاه ادینبورگ و پنج فیزیکدان دیگر در سال 1964 پیش‌بینی شد؛ این ذره بنیادی برای توضیح دلیل برخورداری سایر ذرات بنیادی جهان از جرم ضروری است.

بر اساس این نظریه، همه ذرات زیراتمی در یک میدان انرژی موسوم به میدان هیگز با هم تعامل داشته و به آن‌ها جرم می‌دهند؛ مانند تابش الکترومغناطیسی که می‌تواند بطور همزمان به هر دو شکل موج انرژی و ذره وجود داشته باشد، میدان هیگز نیز از یک ذره مربوطه موسوم به بوزون هیگز برخوردار است.

اما شواهد وجود این ذره تا مارس 2013 مشاهده نشده بود که در آن زمان، محققان برخورددهنده بزرگ هادرونی در سرن از کشف ذره‌ای خبر دادند که با پیش‌بینی‌های بوزون هیگز مطابقت داشت. فیزیکدانان سرن در کنار پرفسور هیگز موفق شدند جایزه نوبل فیزیک 2013 را برای این کشف بدست بیاورند.

دکتر سینگ معتقد است که در زمان تلاش وی برای انجام مجموعه‌ای از اختراعات مانند چکش برقی و سلاح آرایشی، فرمول نوشته شده توسط شخصیت کارتونی «هومر سیمپسون» به پاسخ برای محاسبه جرم هیگز نزدیک است.

همچنین خط دیگر نوشته‌های روی تخته‌سیاه در این قسمت کارتون نیز در خود یک حقیقت علمی را پنهان کرده است. این خط حاوی معادله‌ای است که به عقیده برخی، راه‌حل آخرین قضیه فرما است – اگرچه در واقعیت این محاسبات استاندارد نیستند.

دکتر سینگ در کتاب خود «سیمپسون‌ها و اسرار ریاضیاتی‌شان»، مدعی است که این کارتون، ریاضیاتی‌ترین مجموعه تلویزیونی بوده که در ساعات پربیننده پخش می‌شده است.

این امر شاید به این دلیل باشد که بسیاری از نویسندگان آن، ریاضیدان هستند. «دیوید کوهن» از نویسندگان این مجموعه، در دانشگاه هاروارد در رشته فیزیک تحصیل کرده است.

سینگ امیدوار است که استفاده بیشتر از ریاضیات در مجموعه‌های تلویزیونی بتواند افراد بیشتری را به سمت این موضوع و تحصیل جذب کند.

منبع:انجمن فیزیک هوپا

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۷ دی ۹۴ ، ۱۵:۵۴
M.Y

پژوهشگران آزمایشگاه الکترونیک آلی در دانشگاه لینکوپینگ (Linkoping) سوئد توانسته‌اند به کاغذ‌ی دست یابند که توانایی ذخیره‌ی انرژی الکتریکی را در خود دارد. این ماده از نانوسلولوزها و یک پلیمر رسانا ساخته شده است. مقاله‌ای در مورد دستاوردهای این پژوهش در مجله‌ی ادونسد ساینس (Advanced Science) منتشر شده است. یک صفحه‌ی گرد به قطر ۱۵ سانتی‌متر و ضخامتی در حد چند دهم میلی‌متر می‌تواند به اندازه‌ی یک فاراد بار الکتریکی در خود ذخیره کند. این مقدار در واقع هم‌اندازه با مقدار ظرفیت سوپرخازن‌هایی است که امروزه در بازار وجود دارند. ماده‌ی ساخته شده می‌تواند دفعات بسیاری شارژ شده و مورد استفاده قرار گیرند.

در دنیای امروز تلاش‌ها برای گسترش انرژی‌های پاک و تجدیدپذیر روبه‌روز در حال بیشتر شدن است و در پی آن باید روش‌های ذخیره‌ی انرژی هم به سمت بهینه‌شدن بروند و روش‌های جدید برای ذخیره‌ی انرژی باید با در نظر گرفتن شرایط متغیری همچون روزهای آفتابی و ابری، تابستان و زمستان و شب و روز گسترش یابند. خاویر کریسپین (Xavier Crispin) پروفسور الکترونیک آلی و یکی از همکاران پژوهش در این باره می‌گوید:

این لایه همانند خازن‌هایی کار می‌کند که از زمان‌های نسبتا دوری وجود داشته‌اند. کاری که ما انجام داده‌ایم این است که توانسته‌ایم این مواد را در سه بعد ساخت و توسعه دهیم. ما می‌توانیم صفحات ضخیم از این ماده هم بسازیم.

سایر پژوهشگران گروه از انستیتوی سلطنتی KTH، دانشگاه صنعتی دانمارک و دانشگاه کنتاکی هستند. این ماده که با نام کاغذِ توان (power paper) شناخته می‌شود در ظاهر همانند یک ورقه‌ی پلاستیکی نازک به نظر می‌رسد و پژوهشگران برای تفریح و درعین حال برای نشان دادن مقاومت آن، یک ساختار اوریگامی به شکل قو ساخته‌اند. شالوده‌ی ساختاری این ماده نانوسلولوزی است که به صورت فیبرهای سلولوز بوده و با استفاده از فشار بسیار زیاد آب این مواد به فیبرهای نازکی به ضخامت ۲۰ نانومتر می‌شوند. با حل کردن فیبرهای سلولوز در آب و در ادامه با افزودن پلیمرهای بارداری با نام (PEDOT:PSS) به محلول، در نهایت شاهد شکل‌گیری پوششی از پلیمرها روی فیبرها خواهیم بود. ژسپر ادبرگ (Jesper Edberg) دانشجوی دکترا و کسی که در انجام این آزمایشگاه با عبدااله مالتی (Malti) همکاری داشت در این باره می‌گوید:

در ماده‌ای که پس از این فرایند به دست می‌اید، فیبرها درون لایه‌های پلیمری بوده و مایع بین آنها همانند الکترودها عمل می‌کند.

ماده‌ی سلولزی‌پلیمری تازه ساخته شده توانسته است در میزان انتقال همزمان یون‌ها و الکترون‌ها یک رکورد جهانی جدید را به ثبت برساند که این امر در واقع توانایی شگفت‌انگیز این ماده را برای ذخیره انرژی نشان می‌دهد. از سویی این ماده زمینه را برای فراهم‌اوری و گسترش ظرفیت های ذخیره‌ی بیشتر فراهم ساخته است. بر خلاف باتری‌ها و خازن‌هایی که امروزه موجود هستند، این کاغذِ توان، از مواد ساده‌ای ساخته شده است؛ سلولوز تجدیدپذیر و پلیمرهایی که به سادگی در دسترس‌اند. همچنین این کاغذ سبک است و دارای مواد شیمیایی خطرناک یا فلزات سنگین نیست و در کنار همه‌ی اینها ضد‌آب هم هست. پروژه‌ی کاغذهای توان توسط بنیاد والنبرگ سرمایه‌گذاری شده است و کار پژوهشی آن از ۲۰۱۲ آغاز شده بود. پروفسور ماگنوس برگن (Magnus Berggren) سرپرست آزمایشگاه الکترونیک آلی لینکوپینگ می‌گوید:

مسئولین امر ما را برای انجام پژوهش‌هایمان آزاد گذاشته‌اند و نیازی به تحویل گزارش‌های طولانی به آنان نداریم. آنها به ما اطمینان دارند. با اینکه ما برای رسیدن به نتیجه‌ی نهایی زیر فشار هستیم اما زمان لازم برای رسیدن به نتیجه‌ی مطلوب به ما داده شده بود.

کاغذ توان همانند خمیر کاغذسازی معمولی به نظر می‌رسد که در فرایند کاغذسازی این خمیر خشک می‌شود. چالش اصلی پژوهشگران، پیدا کردن یک فرایند ساخت در مقیاس صنعتی برای این کاغذ است. برگن درباره‌ی سرمایه‌گذاری این طرح گفت:

همه‌ی گروه‌های همکاری‌کننده روی هم رفته ۳۴ میلیون کرون از بنیاد پژوهش‌های استراتژیک سوئد دریافت کرده‌اند و هدف از این سرمایه‌گذاری این است که ما بتوانیم به پژوهش‌هایمان درباره‌ی یافتن روش‌های ساخت صنعتی خردپذیر ادامه دهیم. این سرمایه‌گذاری به منزله‌ی ماشین کاغذی برای کاغذ توان است.

چهار مورد از رکوردهای ثبت شده توسط این کاغذ در زیر آورده شده‌اند:

۱. بالاترین مقدار شارژ و ذخیره در الکترونیک آلی به مقادیر به ترتیب یک کلمب و ۲ فاراد.
۲. بالاترین مقدار جریان الکتریکی اندازه‌گیری شده در میان رساناهای آلی به اندازه‌ی یک آمپر.
۳. بالاترین ظرفیت برای انتقال همزمان یون‌ها و الکترون‌ها.
۴. بالاترین مقدار ترارسانایی (رسانایی سراسری) در یک ترانزیستور به اندازه‌ی یک سیمنز.

منبع:زومیت

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ آذر ۹۴ ، ۱۳:۰۰
M.Y

پژوهشگران دانشگاه ساوث ویلز استرالیا روشی یافته‌اند که با آن می‌توان سلول‌های سرطانی را قبل از رشد و گسترش بیماری شناسایی کرده و سپس سلول‌های سرطانی شناسایی‌شده را از بدن خارج کرد. روش پیشنهادی برای فرایند انتقال سلول‌های سرطانی احتمالا باید شبیه سازوکار یک دستگاه دیالیز کلیه باشد. در این روش خون فیلتر خواهد شد و در این فرایند سلول‌های آلوده به سرطان از سلول‌های سالم جدا خواهد شد.

این روش توسط دکتر مجید ورکیانی (Majid Warkiani) از دانشکده‌ی مهندسی مکانیک و ساخت دانشگاه نیو ساوث ویلز پیشنهاد شده است و در واقع یک راهکار کم هزینه و در دسترس را برای آشکارسازی شمار اندکی از سلول‌های سرطانی در نمونه‌های خونی که دارای میلیون‌ها سلول سالم هستند فراهم می‌کند. در این راهکار سلول‌هایی که در اثر بازسازی تومور از تومور جدا شده و در خون حل شده‌اند جداسازی و ایزوله می‌شوند. این سلول‌ها که به اختصار با نام CTC شناخته می‌شوند، با جای گرفتن در روند جریان خون به جاهای گوناگون بدن رفته و سرطان را گسترش می‌دهند. روش ورکیانی با چرخش نمونه خون بیمار سرطانی سلول‌های ناسالم را از سلول‌های سالم جداسازی می‌کند و به این ترتیب آشکارسازی آنها بسیار آسان‌تر می‌شود.

بر اساس یاداشتی از دکتر ورکیانی در این زمینه می‌توان به این نتیجه رسید که روش آشکارسازی سرطان فرایند بی ضرری برای نمونه‌برداری مایع از بدن است که می‌تواند برای مقابله با هر گونه از سرطان‌های جامد همانند ریه، پستان، روده و ... به کار گرفته شود و نیازی به عمل جراحی نیست. در این فرایند می‌توان از یک نمونه‌ی اولیه‌ی به مقدار کم شروع کرد و در ادامه همین کار را روی کل خون فرد انجام داد. به این ترتیب در پایان کل خون فرد فیلتر می‌شود و همه‌ی سلول‌های سرطانی آشکار شده و سلول‌های سالم به بدن بازگردانده می‌شوند.

ورکیانی باور دارد که این روش می‌تواند عمر بیماران را طولانی‌تر کند و این بیماران برای اطمینان از زدایش تمام سلول‌های سرطانی می‌توانند یک دوره‌ی پاک‌سازی سرطان (cancer cleaning) را انجام دهند. این روش می‌تواند در زمینه‌ی راه‌های درمان سرطان تحول بزرگی به وجود آورد و پزشکان را قادر سازد که بتوانند برای سرطان به صورت پیوسته راهی پیدا کنند و در نهایت این روش منجر به تبدیل بیماری‌های کشنده به بیماری‌هایی قابل کنترل طی یک بازه‌ی زمانی طولانی شود. روش ورکیانی در حال حاضر در ایالات متحده، بریتانیا و استرالیا در حال طی مراحل خود برای کاربرد کلینیکی و درمانی است. پژوهشگران همچنین در حال همکاری با کمپانی کلیربریج بیومدیکز (Clearbridge BiloMedics) برای تجاری سازی این روش هستند.

منبع:زومیت

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۹ آذر ۹۴ ، ۱۶:۴۵
M.Y

دلیل سپری شدن زمان در زندگی روزمره‌ی ما، قانون دوم ترمودینامیک است. بر اساس این قانون بی‌نظمی و آنتروپیسیستم‌های مختلف در طول زمان رو به افزایش است. و این روند برگشت‌ناپذیر است بنابراین زمان تنها رو به جلو حرکت می‌کند. با این وجود دانشمندان فیزیک نظری پیش از این بر این باور بودند که احتمالا در سطح کوانتومی زمان امکان حرکت در هر دو سمت را دارد. این پیش‌بینی بر این اساس بود که قوانین فیزیک مانند معادله‌ی شرودینگر در مورد ذرات بسیار ریز، تقارن زمانی داشته و بنابراین برگشت‌پذیر هستند.

لیسا زایگا در وب‌سایت Phys.org می‌نویسد:

از لحاظ نظری فرآیندهای مایکروسکوپی در حال پیشروی رو به جلو و رو به عقب را نمی‌توان از هم دیگر تمیز داد.

اما اکنون تیمی از فیزیک‌دانان تحت هدایت دانشگاه فدرال ABC برزیل با انجام آزمایشی نادرست بودن این نظریات را ثابت کرده اند. بنابراین فرآیندهای ترمودینامیکی حتی در سیستم‌های کوانتومی نیز برگشت ناپذیر باقی می‌مانند. اما دانشمندان کماکان از علت این پدیده آگاه نیستند.

مائورو پاترنوسترو از دانشگاه کوئینز ایرلند و یکی از اعضای این تیم، می‌گوید:

آزمایش ما ماهیت برگشت‌ناپذیر دینامیک کوانتومی را نشان می‌دهد، اما این آزمایش کماکان قادر به شناسایی عامل ایجاد این برگشت‌ناپذیری در سطح مایکروسکوپی و همچنین نقطه شروع بردار زمان نیست. یافتن پاسخ این سوالات می‌تواند باعث روشن شدن علت اصلی ظهور این پدیده شود.

اما نظر شما در مورد چگونگی آزمایش قوانین ترمودینامیک در یک سیستم کوانتومی چیست؟ در اصل دانشمندان باید یک سیستم کوانتومی ایزوله را به وجود آورده و بازگشت یک فرآیند طبیعی را در آن مشاهده کنند، البته در عمل این روند بسیار پیچیده‌تر از این خواهد بود!

پژوهشگران در این آزمایش از تعدادی اتم کربن ۱۳ در داخل کلروفرم مایع استفاده کرده و با بکارگیری یک میدان مغناطیسی در حال نوسان اسپین آن‌ها را وارونه کردند. آن‌ها در مرحله بعد برای برگرداندن اسپین‌ها به حالت اولیه از یک پالس مغناطیسی دیگر استفاده کردند.

زایگا می‌نویسد:

در صورت برگشت‌پذیر بودن این فرآیند، اسپین‌ها باید به حالت اولیه‌ی خود بازمی‌گشتند، اما این اتفاق رخ نداده است.

اما آنچه این دانشمندان در عمل شاهد آن بودند، این موضوع بود که گاهی اوقات پایین بودن سرعت چرخش اسپین اتم‌ها در مقایسه با سرعت اِعمال شدن پالس‌های متناوب مغناطیسی منجر به خارج شدن سیستم ایزوله از حالت تعادل می‌شد.

طبق تایید این فیزیک‌دانان، پس از پایان آزمایش، آنتروپی سیستم رو به افزایش بوده است. بنابراین با صرف‌نظر از میزان کوچک بودن ابعاد ذرات استفاده شده در این آزمایش، فرآیندهای ترمودینامیک صورت گرفته، برگشت‌ناپذیر بوده است.

بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که حتی در مورد ریزترین ذرات موجود در جهان هستی، بردار زمان فقط در یک سمت در حال پیشروی است، این موضوع قوانین مایکروسکوپی فیزیک را نیز به چالش می‌کشد و با توجه به آن می‌توان نتیجه گرفت که احتمالا عامل دیگری مانع برگشت‌پذیر شدن سیستم‌های کوانتومی است.

در حال حاضر فیزیک‌دانان درصدد یافتن این عامل بوده و بر این باورند که بینش جدید به دست آمده در مورد سیستم‌های کوانتومی در نهایت می‌تواند منجر به پیشرفت‌های شگرف در زمینه‌ی ساخت رایانه‌ها و ابزارهای کوانتومی باشد.

پاترنوسترو می‌گوید:

هر گونه پیشرفت در زمینه‌ی مدیریت فرآیندهای ترمودینامیکی زمان - محدود در سطح کوانتومی، یک قدم رو به جلو برای ساخت ترموماشین‌هایی خواهد بود که با بکارگیری قوانین مکانیک کوانتوم، قادر به غلبه بر محدودیت عملکردی دستگاه‌های کلاسیک هستند.

اما در حال حاضر آنچه می‌توانیم از این تحقیق برداشت کنیم این است که حتی در مقیاس اتمی نیز نمی‌توان زمان را به عقب بازگرداند.

منبع:زومیت

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۲ آذر ۹۴ ، ۱۵:۳۲
M.Y

قانون هولوگرافیک می‌گوید که ماده و انرژی در جهان را می‌توان با اطلاعات روی یک صفحه توضیح داد. اگر این موضوع صحت داشته باشد نظریه‌ها به یک بعد کمتر برای توضیح پدیده‌ها نیاز خواهند داشت و مثلا کافی است برای شرح جهان سه بعدی از مشخصات دو بعد بهره ببریم.

این محققان تصمیم گرفتند تا مشاهده کنند که آیا می‌توان به طور دقیق ابعاد یک ذره‌ی ریز را در سه بعد مشخص کرد یا خیر. محققان برای انجام این تحقیق، ذره‌ای ۱۰ میلیون میلیارد بار کوچک‌تر از یک کوارک را برگزیدند. اگر جهان ما هولوگرافیک باشد پس ممکن است نتوانیم یکی از بعدها را اندازه بگیریم. این تناقض را نویز هولوگرافیک می‌نامند.

برای آزمایش این موضوع دانشمندان از اینتر فرومتر بهره گرفتند که سیستمی از لیزرها و آینه‌ها است و می‌تواند کوچک‌ترین تغییرات در نور را تشخیص دهد. کریگ هوگان، محقق ارشد این پروژه معتقد است اگر جهان هولوگرام باشد با انتشار لیزر در جهت‌های مختلف امکان یافتن محل دقیق ذره وجود نخواهد داشت. نویز هولوگرافیک باعث می‌شود تا لیزر تکان آهسته‌ای بخورد این تکان‌ها هرچند کم هم باشند قابل تشخیص خواهند بود اما طی آزمایش شاهد هیچ گونه تکانی نبودیم.

با این حال این آزمایش بحث برانگیز است چرا که بسیاری از دانشمندان معتقد هستند که اساس هولوگرافیک نیازی به وجود نویز ندارد. یانبی چن، نظریه پرداز در موسسه‌ی فناوری کالیفرنیا بیان کرده است که نمی‌تواند اساس هولوگرافیک نویز را درک کند اما او کریگ هوگان و آزمایشگاه او را تحسین می‌کند. چن می‌افزاید:

با این حال او در تلاش برای انجام آزمایشات تجربی است. من معتقد هستم که باید ما نیز روی این کار تمرکز کنیم. اگر فردی معتقد است که آزمایش هوگان صحیح نیست بهتر است آزمایش خاص خود را طراحی کرده و مشکلات موجود را برطرف کند.

منبع:زومیت

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۲ آذر ۹۴ ، ۱۵:۲۹
M.Y

سلام.

این هم از یک تعداد نمونه سوال سطح متوسّط به پایین برای شروع:

● دانلود مجموعه سؤالات آزمون علمی- مقایسه‌ای آذر 93 :
 پایه دوم (تجربی و ریاضی) همراه با پاسخنامه (1.45MB)
 پایه سوم (تجربی و ریاضی) همراه با پاسخنامه (2.04MB)

● دانلود مجموعه سؤالات آزمون علمی- مقایسه‌ای آذر 92 :
 پایه اول همراه با پاسخنامه (850KB) 
 پایه دوم (تجربی و ریاضی) همراه با پاسخنامه (1.36MB)
 پایه دوم (انسانی) همراه با پاسخنامه (675KB)
 پایه سوم (تجربی و ریاضی) همراه با پاسخنامه (784KB)
 پایه سوم (انسانی) همراه با پاسخنامه (1.38MB)

● دانلود مجموعه سؤالات آزمون علمی- مقایسه‌ای آبان 91 :
 پایه اول همراه با پاسخنامه (597KB) 
 پایه دوم (تجربی و ریاضی) همراه با پاسخنامه (1.31MB)
 پایه دوم (انسانی) همراه با پاسخنامه (728KB)
 پایه سوم (تجربی و ریاضی) همراه با پاسخنامه (860KB)
 پایه سوم (انسانی) همراه با پاسخنامه (1.4MB)

● دانلود مجموعه سؤالات آزمون علمی- مقایسه‌ای آذر 90 :
 پایه اول همراه با پاسخنامه (454KB) 
 پایه دوم (تجربی و ریاضی) همراه با پاسخنامه (953KB)
 پایه دوم (انسانی) همراه با پاسخنامه (500KB)
 پایه سوم (تجربی و ریاضی) همراه با پاسخنامه (997KB)
 پایه سوم (انسانی) همراه با پاسخنامه (643KB)

● دانلود مجموعه سؤالات آزمون علمی- مقایسه‌ای آذر 89 :
 پایه اول همراه با پاسخنامه (624KB) 
 پایه دوم (تجربی و ریاضی) همراه با پاسخنامه (1.38MB)
 پایه سوم (تجربی و ریاضی) همراه با پاسخنامه (1.85MB)

● دانلود مجموعه سؤالات آزمون علمی- مقایسه‌ای آذر 88 :
 پایه اول همراه با پاسخنامه (647KB) 
 پایه دوم (تجربی و ریاضی) همراه با پاسخنامه (1.66MB)
 پایه دوم (انسانی) همراه با پاسخنامه (869KB)
 پایه سوم (تجربی و ریاضی) همراه با پاسخنامه (2MB)

● دانلود مجموعه سؤالات آزمون علمی- مقایسه‌ای آذر 87 :
 پایه اول همراه با پاسخنامه (673KB) 
 پایه دوم (تجربی و ریاضی) (741KB)
 پایه دوم (انسانی) (344KB)
 پایه سوم (تجربی و ریاضی) (827KB)

● دانلود مجموعه سؤالات آزمون علمی- مقایسه‌ای آذر 86 :
 پایه اول (321KB) 
 پایه دوم (تجربی و ریاضی) (693KB)
 پایه سوم (تجربی و ریاضی) (793KB)

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۲ آذر ۹۴ ، ۲۰:۵۷
M.Y
               
بمب فسفری چیست؟ فسفر سفید ماده ای است هواسوز که وقتی در معرض هوا قرار میگیرد شروع به سوختن میکند و دود سفیدی هم دارد . این ماده با آب خاموش نمیشود و همچنان در آب میسوزد !
اگر روی اعضای بدن کسی بیفتد تا عمق بدن وی را میسوزد و خاموش نمیشود و حتی استخوان هم مسوزاند ! همچنین جزء رده تسلیحات کشتار جمعی قرار میگیرد.
ضمن اینکه دود تقریبا سمی ای هم داره و ایجاد مشکلات حاد تنفسی در حد خفگی یا سوختن ریه ها میکنه .
تقریبا این ماده هم مشابه ناپالم است با این تفاوت که اگر از ناپالم بشه جون سالم بدر برد از این یکی نمیشه .
اگر قربانی شانس بیاره و مواد روی سر و یا سینه هاش بریزه خیلی زود فاتحه رو می خونه(کمتر از 2 ثانیه) و می ره اون دنیا ولی اگر رو پاهاش یا دست هاش ریخته باشه اونقدر می سوزه که خونش به جوش بیاد و هنگام برگشتن به قلب اول تمامی اندام های نزدیک به خودش رو می سوزونه تا به قلب برسه.
فسفر در طبیعت به حالت آزاد پیدا نمیشه . مهمترین سنگ معدنی که ازش فسفر استخراج میشه فسفات کلسیم هست که اونو به همراه سیلیس و زغال کک در کوره الکتریکی حرارت می‌دن .
فیفر سفید ( p4 ) ، فسفر سیاه ، و فسفر قرمز که همون فسفر سفید هست که حرارتش می دن . خطر ناک ترین فسفر سفید هست .
فسفر سفید بسیار فعال می‌باشد، یعنی انرژی فعالسازی آن خیلی پایین است و به همین دلیل ، در هوا خود به خود آتش می‌گیرد. بنابراین فسفر سفید را در زیر آب نگهداری می‌کنند تا از تماس با هوا مصون بماند. 
فسفر سفید در آب حل نمی‌شود، چون مولکول آن غیر قطبی است. ولی در حلالهای غیر قطبی نظیر نفت و دی‌سولفید کربن حل می‌شود. فسفر سفید خاصیت سمی دارد ""
همونطور که گفته شد این ماده در برابر اکسیزن بسیار سریع واکنش میده .
این ماده تنها در صورتی خاموش میشه که یا اکسیژن بهش نرسه یا ماده اش تموم بشه . هیچ راه دیگری برای خاموش کردنش نیست . اگرم روش آب بریزی اون مواد حاصل از سوختن فسفر تبدیل می شه به اسید فسفریک.
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۵ تیر ۹۴ ، ۱۵:۵۵
M.Y

گاز اوزون تروپوسفری به عنوان یک آلاینده های ثانویه یکی از اکسیدان های بسیار فعال موجود در اتمسفر است که اثرات سویی بر سلامت انسان، حیوان و گاه می گذارد. 
از طرفی اوزون استراتوسفری اغلب به عنوان یک پدیده مفید برای محیط زیست مطرح است و با جذب مقادیر عمده اشعه زیانبار ماورای بنفش مانع تاثیرات مخرب آن بر محیط زیست می شود، اما اوزون تروپوسفری و بخصوص اوزونی که به وسیله فرایندهای فتوشیمیایی ایجاد می شود مضرات فراوانی دارد. 
این گاز نه تنها روی گونه های گیاهی خسارت وارد می کند، بلکه موجب تاثیرات زیانباری روی سیستم تنفسی انسان و حیوان می شود و همچنین به مواد مصنوعی و شیمیایی هم آسیب می رساند، از آنجا که اوزون دارای طیف جذبی نور در محدوده 9/6 میکرومتر است، بنابراین مانع خروج اشعه ای با طول موج بلند از سطح زمین شده و مثل گاز دی اکسید کربن به ایجاد پدیده اثر گلخانه ای منجر می شود.

برای مطالعه ی ادامه ی این مطلب در مورد اوزون به ادامه ی مطلب بروید

محققان موفق به کشف حالت جدیدی از ماده شدند


در زندگی روزمره با سه نوع از ماده سر و کار داریم، جامد، مایع و گاز. بعدها دانشمندان حالتی دیگری را با نام پلاسما به این سه نوع اضافه کردند تا به امروز که از ماده‌ای صحبت می‌کنیم که در هیچ کدام از این چهار دسته قرار نمی‌گیرد. تیمی بین‌المللی از دانشمندان موفق به کشف فازی از ماده شده‌اند که می‌تواند هم عایق باشد و هم ابررسانا و یا خواص فلزی و آهنربایی را از خود نشان دهد.


در صورت تأیید، کشف این ماده درهای جدیدی را به سوی دانشمندان و توسعه دهندگان تکنولوژی خواهد گشود. دانشمندان برای رسیدن به خواص ابر رسانایی باید برخی از مواد را تا دمای بحرانی یعنی ۲۴۳.۲- درجه‌ی سانتیگراد سرد کنند تا بتوانند برق را بدون مقاومت، یعنی بدون ایجاد گرما یا صدا یا هر نوع دیگری از انرژی در طول مسیر جابه‌جا کنند. اما در بعضی از مواد خاصیت ابررسانایی در دماهای بالاتر یعنی ۱۳۵- درجه نیز دیده می‌شود. اگر بتوان این مانع یعنی نیاز به رسیدن تا حرارت بحرانی را از میان برداشت و ابررسانایی در دمای محیط تولید شود، ابررسانایی دمای بالا انقلابی در تکنولوژی ایجاد خواهند کرد.

Phase change - en

هنگامی که از حالات ماده صحبت می‌کنیم سه حالت اصلی و شاید پلاسما را در طبیعت بتوانیم ببینیم، اما دانشمندان در آزمایشگاه‌های فیزیک بر روی فازهای عجیبی مانند ماده‌ی تباهیده، ابرشاره، ابر جامد، چگالش بوز-اینشتاین و پلاسمای کوارک گلوئون کار می‌کنند. تیمی از شیمیدان‌ها به سرپرستی کاسماس پرازیدس از دانشگاه توکوهوی ژاپن توانستند فاصله‌ی بین مولکول‌های کربن ۶۰ را با اضافه کردن روبیدیوم تغییر دهند و ماده را مجبور به تشکیل ساختار کریستالی جدیدی بکنند. مولکول‌های کربن ۶۰ که بیشتر به نام توپ‌های باکی شناخته می‌شود پس از گرفتن این ساختار کریستالی رفتاری ترکیبی از عایق، ابر رسانا، فلز و فاز مغناطیسی از خود نشان دادند. این تیم برای این ماده نام تجاری یان-تلر را برگزیده‌اند؛ اثری به نام یان-تلر بیان کننده‌ی حالتی در شیمی است که با فشار می‌توان آرایش هندسی مولکول‌ها و یون‌ها را تغییر داده و حالات رسانایی الکترونیکی متفاوتی به وجود آورد. این حالت جدید از ماده به دانشمندان اجازه می‌دهد به سادگی و با اضافه کردن فشار یک عایق را به هادی الکتریسیته تبدیل کنند. اضافه کردن فشار همان کاری است که اتم‌های روبیدیوم انجام می‌دهند. هنگامی که درباره‌ی اضافه کردن فشار صحبت کردیم، وارد کردن نیرویی زیاد در ذهن مجسم می‌شود که جسم را لِه کرده و مولکول‌ها را مجبور به نزدیک‌تر شدن به هم کند، اما دانشمندان این اعمال فشار را به صورت شیمیایی انجام می‌دهند، آن‌ها با اضافه کردن چیزی به ماده بین مولکول‌ها موانعی می‌سازند و مولکول‌هایی جدید را در فضاهای خالی به وجود آمده قرار می‌دهند که باعث نزدیک‌تر شدن فاصله‌ی اتم‌ها به هم می‌شود.

TOP IMAGE 2کریستال‌های یان-تلر

آنچه در تصویر بالا می‌بینید ساختار کریستالی ابر رسانای fulleride مولکولی متشکل از ۶۰ اتم کربن است که در ساختاری شبیه به توپ فوتبال در کنار هم چیده شده‌اند و فضاهای خالی به وسیله‌ی یون‌های فلزی قلیایی (کره‌ی آبی رنگ) اِشغال شده است. یون‌های فلز قلیایی روبیدیوم با اِشغال فضاهای خالی فاصله‌ی بین توپ‌های باکی را تغییر می‌دهند و به این صورت بالاترین درجه حرارت لازم برای شروع ابررسانایی ۳۵ درجه‌ی کلوین یا ۲۳۸.۱۵- درجه‌ی سانتیگراد می‌شود. البته هنوز هم این دمایی بسیار سرد است اما همین چند درجه بهبود نیز بسیار ارزشمند است.

اتفاقی که در فلز یان-تلر افتاده این است که با اعمال شدن این فشار شیمیایی تا مدتی نارسانا تبدیل به فلزی رسانای الکتریسیته می‌شود تا مولکول‌ها دوباره به ساختار قبلی خود باز گردند. بنابراین بین زمانی که ماده می‌خواهد همچون یک نارسانا عمل کند ولی الکترون‌ها هنوز آزادانه در سراسر ماده حرکت می‌کنند یک همپوشانی به وجود می‌آید، این مرحله‌ی گذار بین فازهای عایق و هادی چیزی است که قبلاً در هیچ ماده‌ای دیده نشده است. با بررسی این حالت ممکن است راهی برای تبدیل نارسانا به ابررسانا در دمای محیط به دست آید. به نظر می‌رسد با این روش توپ‌های باکی در دمای بحرانی بالاتر بتوانند خواص سوپر رسانایی را به دست بیاورند. ارتباط بین نارسانای والد، حالت فلزی بالاتر از دمای بحرانی و چیدمان اتم‌ها در حالت ابررسانایی سؤال کلیدی در رسیدن به این ابررسانای غیر معمول خواهد بود. هنوز تحقیقات زیادی بر روی این حالت از ماده و درک مکانیزم درگیر در تغییر دمای بحرانی آن در حال انجام است که نشان می‌دهد در آینده‌ای نزدیک شاهد استفاده از این ماده‌ی انقلابی در صنعت نخواهیم بود.

منبع:زومیت

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۷ ارديبهشت ۹۴ ، ۱۶:۴۳
M.Y

مجله خبری سرگرمی مسیرا :

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ ارديبهشت ۹۴ ، ۲۱:۲۲
M.Y