وَ مِنهُمْ أُمِّیُّونَ لا یَعْلَمُونَ الْکِتَب إِلا أَمَانىَّ وَ إِنْ هُمْ إِلا یَظنُّونَ
و پاره‌ای از آنان عوامی هستند که کتاب خدا را جز مشتی خیالات و آرزوها نمی‌دانند؛ و تنها به پندارهایشان دل بسته‌اند.
در ذیل این آیه ی شریف چنین نقل شده است که مردی به خدمت امام جعفر صادق علیه السلام عرض کرد:
ای پسر رسول خدا(ص)!
با این که عوام یهود اطلاعی از کتاب آسمانی خود جز از طریق علمایشان نداشتند،چگونه خداوند آنها را بخاطر تقلید از علما و پذیرش آنان مذمت می کند؟! آیا عوام یهود با عوام ما که از علمای خود تقلید می کنند،تفاوت دارند؟
امام صادق علیه السلام فرمود: فرق آنها این است که عوام یهود از وضع علمای خود آگاه بودند و می دانستند که آنها به صراحت دروغ می گویند،حرام و رشوه می خورند و احکام خدا را تغییر می دهند.آنها با وجدان خود این حقیقت را دریافته بودند که چنین اشخاصی فاسق اند و جایز نیست سخنان آن ها را درباره ی خدا و احکام او بپذیرند.به این دلیل،خداوند آنها را نکوهش کرده است. اگر عوام ما هم از علمای خود فسق آشکار و تعصب شدید و حرص به دنیا و اموال حرام را ببینند و با این حال از انها پیروی کنند،مثل یهود خواهند بود که خداوند آنها را بخاطر پیروی از علمای فاسق نکوهش کرده است.
سپس امام علیه السلام فرمود:
عوام باید از دانشمندانی تقلید کنند که پاکی روح خود را حفظ می نمایند،دین خود را نگه می دارند و مخالف هوا و هوس و مطیع فرمان خدا هستند.