معرّفی سلاح تهاجمی ژ3
ژ3 (HK G3 ) سلاحی هجومی و انفرادی می باشد که توسط کارخانجات هکلر اند کخ آلمان غربی در دهه ی 50 میلادی تولید شد و به عنوان سلاح سازمانی ارتش آلمان غربی انتخاب شد. این تفنگ هجومی از فشنگهای پر قدرت ۷٫۶۲ × ۵۱ استفاده می کند و دارای 2 حالت شلیک خودکار( تیربار بدون وقفه) و نیمه خودکار(تک تیر) می باشد. این تفنگ توسط کشورهای بسیار زیادی در دنیا از جمله ایران مورد استفاده قرار گرفته است و در جنگهای زیادی از جمله در جنگ تحمیلی شرکت داشته است.
بیش از 45 سال است که این سلاح توسط صنایع جنگ افزارسازی ایران تولید می شود. پس از انقلاب با صدمه دیدن تعدادی از خطوط تولید و سپس بازسازی آنها و آغاز جنگ خونین و سهمگین هشت ساله و در کنار آن تحریم تسلیحاتی ایران، نیاز بسیار مبرمی به تولید سلاح در ایران احساس می شد. به همین دلیل نرخ تولید بالا رفته و خطوط تولیدی جدید ساخته شدند، به عنوان مثال در اراک و شهرهای دیگر و واحدهای صنعتی دیگری مشغول به تولید مهمات و سلاحهای مورد نیاز جبهه های نبرد کردند. این فشار و تولید تیراژ بالای ناگهانی باعث افت کیفیت محصولات تولید شده در این بازه زمانی شد که منجر به ایجاد مشکلاتی همچون گیر کردن زیاد سلاح می شود.
اگر سلاح به خوبی نگهداری و تمیز نشود نیز منجر به گیر کردن سلاح در زمان شلیک خواهد شد. پس از جنگ در ایران تلاشهای خوبی برای بهینه سازی و بهسازی ژ3 های تولیدی صورت گرفت. از جمله برطرف کردن لقی خشاب، کاهش احتمال گیر سلاح در زمان شلیک،کاهش لگد سنگین آنها( یکی دیگر از ایرادات ژ3 ها لگد سنگین آنها بوده است که در نمونه های تولیدی جدید ایران این لگد کمتر شده است که منجر به بیشتر شدن دقت آنها شده است.)، استفاده از مواد پلاستیکی و پلیمری که منجر به کاهش وزن ژ3 های جدید شده است. یکی از ایرادات ژ3 وزن بالای آنهاست که با خشاب 30 فشنگی پر و سر نیزه بالغ بر 5 کیلوگرم می شود که قدرت مانور سرباز را کاهش می دهد.
همین طور در صنایع دفاع، طرحی برای پولپاپ کردن ژ3 توسط همکار گرامیمان و سردبیر مجله جنگ افزار آقای نور پور اشرفی صورت گرفت که این طرح به طور مفصل در مجله توضیح داده شده است. در این طرح که سلاح " کارا" نامیده می شود. با انتقال خشاب به قنداق سلاح، بدون کاهش دادن طول لوله اصلی از طول سلاح کاسته شده است، همین طور می توان به راحتی با اضافه کردن یک لوله به انتهای لوله اصلی سلاح، در مواقع نیاز و در میدان نبرد به سرعت تبدیل به یک تفنگ تک تیراندازی شود.
البته ژ3 های نوین تولیدی صنایع دفاعی ایران در انبارها برای مواقع جنگ ذخیره شده و تنها در اختیار کادرهای نیروهای مسلح قرار می گیرد و در دوره آموزش خدمت سربازی، برای پایین آوردن هزینه، از همان ژ3 های تولید قدیمی و کهنه استفاده می شود.
دارای قدرت بالای فشنگ و سلاح، به طوری که جراحت عمیق و وخیمی در فرد ایجاد کرده و در بیشتر موارد منجر به فوت می شود و با برخورد به دست و یا پا، منجر به قطع دست و پای هدف می شود. علت این قدرت بالا جدا از فشنگهای پر قدرت ۷٫۶۲، وجود طول لوله بالا و وجود ۴ عدد خان با گام ۱٫۵ دور می باشد که باعث سرعت گلوله در دهانه 800 متر بر ثانیه می باشد و حتی با عبور گلوله از نزدیک هدف به علت قدرت بالای آن و تحت تاثیر قرار دادن هوای کنار گلوله باعث آسیب به هدف می شود.
ژ3 ها با استفاده از فشنگ گازی قابلیت پرتاب انواع نارنجک تفنگی را نیز با اتصال به سر لوله سلاح دارا می باشند.
نشانه گیر مکانیکی ژ3 شامل طبلک برد، روزنه دید و مگسک می باشد که بر روی طبلک برد شمارههای ۱ تا ۴ قرار دارد که هر شماره نشان دهنده ی ۱۰۰ متر است و با تخمین مسافت هدف می توان آن را تنظیم کرد.
امروزه ارتش آلمان این سلاح را با سلاح ژ-36 جایگزین کرده است ولی هنوز از ژ3 ها به عنوان سلاح تک تیر اندازی استفاده می کند. در ایران نیز طرحهایی برای تولید سلاحی نوین متناسب با نیازهای روز برای جایگزینی با سلاحهای قدیمی در حال انجام است که از میان آنها می توان به سلاح "کارا ( ژ3 بولپاپ) " و یا سلاح فاتح تولید سپاه اشاره کرد.
مشخصات اصلی:
طراح: موزر، سمتی اسپانیا، هکلر اند کخ
کالیبر: ۷٫۶۲ × ۵۱ میلیمتر برابر با ۰٫۳۰۸ اینچ (.308 in)
برد: 3750 متر
برد موثر: 400 متر ( با دوربین 600 متر)
نواخت تیر: 500–600 تیر در دقیقه
سرعت گلوله در دهانه: 800 متر بر ثانیه
وزن: 4 تا 5 کیلوگرم بستگی به مدل و تجهیزات سوار شده
تصاویر