از همه چیز و همه جا

ما قصد داریم در این وبلاگ مطالب جالب همه رشته ها را قرار دهیم تا شما نیز از آن لظّت ببرید.

از همه چیز و همه جا

ما قصد داریم در این وبلاگ مطالب جالب همه رشته ها را قرار دهیم تا شما نیز از آن لظّت ببرید.

از همه چیز و همه جا
پیام های کوتاه

۳۴ مطلب در دی ۱۳۹۳ ثبت شده است

 ابر اورت نام منطقه ای است که بسیاری از دنباله‌دارها، سنگ ها و یخ هایی که در واقع مربوط به بقایای تولد منظومه شمسی میباشند از آن سرچشمه می‌گیرند.

به گزارش بیگ بنگ، دانشمندان معتقدند این ابر از فاصله ۲۰۰۰ تا ۵۰۰۰ واحد نجومی آغاز شده و تا فاصله ۵۰,۰۰۰ واحد نجومی که تقریباً برابر با یک سال نوری است، نیز ادامه پیدا می کند. برخی دیگر بر این عقیده اند که این ابر عظیم حتی تا بیشتر از ۱۰۰,۰۰۰ واحد نجومی گسترش یافته است و این به آن معناست که لبه اش تا مرز پایانی منظومه شمسی ما کشیده شده است.( یک واحد نجومی برابر فاصله میانگین زمین تا خورشید، حدود ١۵٠ میلیون کیلومتر است.)

این ابر به یادبود ستاره شناسی به نام یان اورت که وجود آن را در سال ۱۹۵۰ پیش بینی کرده بود، “ابر اورت” نهاده شده است. هر چند دنباله دارهای اندکی در منظومه شمسی ما از کمربند کوئیپر نشأت می گیرند، اما گمان می رود که اکثرشان به ابر اورت تعلق داشته باشند. در واقع ابر اورت از همان موادی تشکیل شده که دنباله دارها از آن ساخته شده اند. در لبه منظومه شمسی حتی کششی کوچک از گرانش یک ستاره گذرا میتواند دنباله داری را از اسارت گرانش خورشید آزاد کند. پس از آن، این اجرام دارای دوره تناوب چرخشی طولانی می شوند و به سمت مناطق داخلی منظومه شمسی روانه شده و دنباله دارهای مدار بلند را که دوره ی تناوبی تا بیش از هزار سال دارند را می سازند، دوره تناوب دنباله دارهای مدار کوتاه، حداکثر ۲۰۰ سال است. وقتی دنباله داری به درونی ترین منطقۀ منظومه شمسی می رسد گرمای خورشید آن را می پزد و دگرگونی زیبایی اتفاق می افتد و توده یخ بصورت هاله ای درخشان با دنباله ای زیبا نمایان می شود.

اجرام کمربند کوئیپر و ابر اورت بعنوان اجرام فرا نپتونی یا TNOها شناخته می شوند؛ چرا که مدار چنین اجرامی در فاصله دورتری از نپتون نسبت به خورشید قرار گرفته است. چون ابر اورت از کمربند کوئیپر بسیار دورتر است، بخوبی کمربند کوئیپر شناخته شده نیست. بعلاوه؛ ستاره شناسان قادر به تشخیص هویت اجرام این ابر، تا حد اجرام موجود در کمربند کوئیپر نیستند. متأسفانه در حال حاضر و در آینده نزدیک، شانسی برای دانشمندان جهت تحقیق بر روی ابر اورت از نزدیک وجود ندارد. تنها فضاپیمای افق های نو توسط ناسا به فضا پرتاب شده که در تابستان ۲۰۱۵ پس از ۹ سال سفر فضایی به پلو می رسد و پس از بررسی این سیاره کوتوله راهی کمربند کوئیپر می شود تا این منطقه ی ناشناخته را مورد بررسی قرار دهد. پس به احتمال بسیار زیاد چندین دهه باقیست تا بشر بتواند فضاپیمایی را رهسپار ابر اورت سازد.

نویسنده: سمیر الله وردی / سایت علمی بیگ بنگ

انجمن فیزیک هوپا

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۴ دی ۹۳ ، ۱۰:۴۵
M.Y

مقدمه برسنسور ها

در پروسه کنترل، ثبت، اندازه گیری، و نمایش حرارت یک سیستم یا شئ اختلاف بسیاری زیادی بین مفاهیم "سنسور حرارت" و "اندازه گیری حرارت" وجود دارد. یک دماسنج جیوه ای معمولی می تواند به آسانی برای اندازه گیری دمای اتاق، یک مایع و ... مورد استفاده قرار گیرد، در حالیکه از آن نمی توان برای ثبت و کنترل دمای محیط یا شئ مورد اندازه گیری استفاده نمود. متقابلاً یک سنسور گرما نمی تواند برای نشان دادن دمای محیطی که در آن قرار گرفته شده است بتنهایی مورد استفاده قرار گیرد. سنسورهایحرارت را میتوان بطور کلی به دو گروه تماسی و غیر تماسی تقسیم کرد.

سنسور تماسی یا Contact Sensor برای اندازه گیری دمای محیط در واقع دمای خودش را را اندازه گیری می کند. با تماس این سنسور به شئ تحت کنترل یا قرار گرفتن آن در محیط تحت اندازه گیری، تعادل گرمایی بین سنسور و محیط ایجاد میشود. در این حالت جریان گرما یا Heat Flow بین محیط و سنسور وجود ندارد.

 

شکل یک - انواع سنسورهای حرارتی نیمه هادی

در سنسورهای حرارتی غیر تماسی آنچه سنجیده می شود توان حرارتی مادون قرمز یا نوری متصاعد شده ای است که از یک سطح ( یا جسم) با مساحت (یا حجم) مشخص یا قابل محاسبه دریافت می گردد.

علاوه بر این، روشهای پیشرفته ترموگرافی با تصویر برداری از اجسام و تجزیه و تحلیل تصاویر دریافتی که قادر به اندازه گیری دقیق دمای اجزای مختلف جسم است نیز در زمره سنسورهای حرارتی غیر تماسی قرار میگیرد.

شکل دو - ترمومتر لیزری دمای جسم هدف را بطور غیر تماسی اندازه گیری میکند

شکل سه - انواع دوربینهای ترموگرافی (در مدلهای پیشرفته تر می توان با تعویض لنز طیف دمای مورد نظر را ثبت و پردازش کرد)

سنسورهای حرارتی تماسی تنوع و فراوانی بسیار بیشتری نسبت به نوع غیر تماسی دارند. این سنسورها شامل: انواع ترموکوپلها TC، مقاومتهای RTD و PRT، ترمیستورها، بی متالها، ترمومترهای شیشه ای، ترمو ولها، و انواع نیمه هادی شامل دیود، ترانزیستور و آی سی های اندازه گیری و کنترل دما هستند.

علاوه بر موارد فوق می توان به میکرو ترموفیوزها و محافظهای حرارتی نیمه هادی نیز اشاره کرد. یک قطع کننده حرارتی از نوع ترموفیوز در بسیاری از مدارهای مجتمع مدرن، مادربوردها، و سیستمهای پیشرفته الکترونیکی باعث بالاتر رفتن حفاظت چیپها، CPU ها و سایر اجزای گران قیمت آنها در برابر دمای بالا میشود.

سنسورهای حرارتی فیلم ضخیم، Thermo MEMS یا سنسورهای میکروالکترومکانیکی حرارتی، وسنسورهای حرارتی پسیو موج سطحی  Surface Acoustic Waveیا بطور اختصار SAW سنسور، نیز از انواع سنسورهای تماسی بوده که امروزه کاربرد وسیعی در اندازه گیری و کنترل دمای پروسه دارند.

ترموسنسورهای غیر تماسی نیز شامل ترمومترهای IR (مادون قرمز) و لیزری، تصویربرداری حرارتی و انواع طیف سنجهای نوری است. در مطلبی تحت عنوان اندازه گیری دما به روش IR و پیشرفتهای صورت گرفته در این مورد قبلاً دو مطلب منتشر شد که برای خواندن آنها می توانید اینجا و اینجا را کلیک کنید.

بطور کلی این دسته از سنسورهای حرارتی بر مبنای قابلیت طیف منتشر شده اندازه گیری را صورت می دهند. هرچند هنوز بکارگیری این گروه از سنسورها در صنعت به فراگیری RTDها و ترموکوپلها نرسیده است اما کارآیی غیرقابل انکار آنها وقتی آشکار میشود که استفاده از انواع سنسورهای تماسی در محل مورد اندازه گیری عملاً غیرممکن میشود.

به عنوان مثال در صنایع ریخته گری فولاد، مس وسایر فلزات که با کوره های بزرگ مذاب سر و کار داریم، اگر چه استفاده از ترموکوپل بهمراه کابلهای ارتباطی دمای بالا امکان پذیر است، اما سرویس، نگهداری و تعمیرات چنین سیستم کنترلی عملاً و در شرایط بهره برداری ناممکن می نماید.

سنسورهای دما

 اندازه گیری دما و ابزار مربوط به آن، بخش مهمی از موضوع کنترل پروسه های صنعتی می باشد.

در اینجا ساختار و اصول اندازه گیری دما را براتون توضیح میدم.

1- انبساط در اثر افزایش دما

 ساختار این مبدل ها، بر اساس انبساط اجسام و مایعات و گازهای استفاده شده است.

الف) ترمومترهای شبشه ای( مایعی)

ترمو متر های شیشه ای در طیف گسترده ای از جمله ترمو متر های جیوه ای و الکلی استفاده شده اند که اکثراً به عنوان نمایشگر دما هستند. دقت اندازه گیری این نوع ترمومترها %1  و در نوع صنعتی %0.15 می باشد و گستره دمای آنها بین 200~100-  درجه سانتیگراد می باشند.

ب) ترمو متر های بی متال (Bimetallic Temprerature Sensor)

اگر نوار های فلزی (A,B) با ضریب انبساط حرارتی متفاوت به هم جوش خورده باشند، در اثر افزایش دما، نوار فلزی با ضریب انبساط بیشتر طول بیشتر و نوار دیگر طول کمتر خواهد داشت. بنابراین انتهای نوار نسبت به ابتدای آن به طرف نوار دوم انحنا پیدا می کند. ترمو متر های بی متال به صورت گسترده، به عنوان سوییچ های اد وضعیتی مخصوصاً برای پروسه های حرارتی با توان کم( وسایل خانگی و ...) مورد استفاده قرار می گیرند. در صورتی که این مبدل به صورت حلزونی ساخته  شود، به دلیل طول زیادی که پیدا می کند انتهای آزاد ـن تغییر مکان خواهد داست و در عمل به تفکیک پذیری بیشتر می انجامد. برای رسیدن به حساسیت بیشتر، از نوارهای با آلیاژهای نیکل و برنز استفاده می شود.


 

 

جنس و ساختمان ترموکوپل:

ترموکوپل ها از فلزات پایه ای  یا فلزات نوبل ساخته می شوند. زوج فلز ترموکوپل های مهم و حداکثر دمای کاری آنها در جدول قرار داده شده است. ترموکوپل های از نوع ساده و بدون پوشش در محیط های محافظت شده مانند آزمایشگاه ها به کار می روند و مزیت آنها سرعت پاسخ بالا و قیمت پایین است. در محیط های خورنده از ترموکوپل های پوشش دار استفاده می شود که در آن ترموکوپل در داخل یک پوشش محافظ از جنس مناسب( معمولاً نیکل، فولاد ضد زنگ و سرامیک) قرار می گیرد. استفاده از پوشش، ترموکوپل را با دوام اما باعث کاهش سرعت پاسخ دهی می شود. ترموکوپل ها دارای انواع مختلفی از جمله K, J, R, S, B و...می باشند. در جدول زیر مشخصات برخی از انواع آورده شده است.

مشخصات

محدوده(درجه سانتیگراد)

نوع ترموکوپل

حساسیت بالا-مناسب برای محیط اکسید کننده و نامناسب برای محیطهای احیا کننده

900 الی 200-

کرومل- کنستانتین E:

در دمای بالا- مناسب برای محیط اکسید کننده و نامناسب برای محیطهای احیا کننده

1200 الی200-

کرومل- آلومل K:

در دمال بالا- مناسب برای محیط اکسید کننده و نامناسب برای محیطهای احیا کننده

1200 الی 200-

نیکروسیل- نیسیل N:

جهت کاربرد های عمومی

1000 الی 150-

آهن- کنستانتینJ:

در محیط احیا کننده و خلاء

350 الی 200-

مس- کنستانتین T:

طول عمر و پایداری زیاد- نامناسب برای محیط های احیا کننده

1500الی 0

پلاتین-30% رودیومB:

طول عمر و پایداری زیاد- نامناسب برای محیط های احیا کننده

1500الی 0

پلاتین-13% رودیومR

طول عمر و پایداری زیاد- نامناسب برای محیط های احیا کننده

1500الی 0

پلاتین-10%رودیومS:

RTDها

همانطور که می دونید مقاومت فلزات با دما افزایش یافته و بنابراین مقاومت ویژه آنها مثبت است.

خواص فلزات مورد استفاده در RTD :

- مقاومت ویژه و ضریب دمای مقاومت ویژه بالا

- قابلیت تبدیل به شکل سیم نازک

- مقاوم در برابر خوردگی

- نقطه ذوب بالا و فراریت پایین

طبیعتاً از فلزاتی استفاده می شود که حساسیت بالاتری داشته باشند. عموماً از فلزاتی چون نیکل، پلاتین، آلیاژنیکل، آهن و مس استفاده می شود. از مس در ژنراتور ها و ترانسفورماتورها استفاده می کنند.نیکل و آلیاژ نیکل آهن، نسبت به پلاتین در بازه زمانی کمتری خطی اند و پلاتین در بازه زمانی بیشتری خطی است. به جهت خصوصیاتی همچون خطی بودن(خطی تر بودن نسبت به دیگر فلزات) پایدار بودن، دقت و ... در صنعت از پلاتین استفاده می شود.

RTD=R ̥(1+σT)

R ̥: مقاومت پلاتین در دمای صفر درجه

T: دمای پلاتین

σ: ضریب مقائمت گرمایی

RTDها در اشکال گوناگون ساخته می شوند. در نوع صنعتی سیم مقاومتی بر روی یک سرامیک پیچیده شده و سپس سرامیک با شیشه آب بندی گردیده و در داخل یک پوشش فولاد ضد زنگ قرار می گیرد. محیط شیشه ای، سیم پیچ را از عوامل خورنده محافظت می کند.حسگر با سیم های رابط  و اتصالات مناسب به یک(Thermo well) یا چاه حرارتی متصل می شود.حداقل قطر 1mm جهت پاسخ های سریع و حداکثر 6mm جهت کاربرد های صنعتی است.

خطای RTD:

این خطا ناشی از عوامل زیر می باشد:

نا خالصی در سیم فلزی

خطای خود گرمایش

خطای دمای محیط

مزایا و معایب RTD:

مزایا:                

رفتار خطی در گستره وسیع عملیاتی

محدوده وسیع دمای اندازه گیری

قابلیت اندازه گیری دماهای بالا

پایداری بهتر در دماهای بالا

معایب:

حساسیت کم

قیمت بالاتر در مقایسه با حسگر های مشابه

 


 

 

 تفاوت ها ی کلی حسگر ها

 برای اندازه گیری دما انواع مختلفی از حس گرها وجود دارد.برخی از حسگر های نوع قدیمی تر عبارتند از ترموکوپل ها RTDها و ترمیستورها .این حس گرها به دلیل محاسن و کارآیی زیاد به طور گسترده به کار می روند نسل جدید حس گرها مانند حس گرهای مدار مجتمع و ابزارهای سنجش دما به روش تابش تنها برای تعداد محدودی از کاربردها شناخته شده است و مورد استفاده قرار می گیرد.

انتخاب نوع حس گر بستگی به میزان دقت محدوده دمایی سرعت پاسخ اتصال حرارتی محیط (از نظر شیمیایی الکتریکی و یا فیزیکی بودن)و همچنین قیمت دارد.

 اندازه گیری دماهای پایین و بسیار بالا مناسبتری انتخاب ترموکوپل ها میباشند.محدوده اندازه گیری معمول ترموکوپلها بین 270تا2600 است.ترموکوپل ارزان و بسیار مقاوم است و می توان از آنها در بسیاری از محیط های فیزیکی و شیمیایی استفاده کرد.برای عملکرد آن ها نیاز به تغذیه خارجی وجود ندارد و دقت آنها معمولا مثبت , منفی یک درجه است.

 

RTDها  در محدوده دماهای میانی از 200- تا600+ سانتیگراد بکار می روند .این حسگر ها دقت بالا معمولاً در محدوده مثبت و منفی 2 درجه سانتیگراد را دارا می باشند.RTD هاهمچنین می توانند در بیشتر محیط های فیزیکی و شیمیایی استفاده شوند ولی به اندازه ترموکوپل ها مقاوم نیستند.

 

ترمیستورها در کاربرد های دمایی پایین تا میانی در محدوده 50- تا200+ بکار میروند .این حسگر ها به اندازه ترموکوپل ها و RTDها مقاوم نیستندو نمی توان از آنها به راحتی در محیط های شیمیایی استفاده کرد.ترمیستور ها ارزان قیمت تر هستنند.

 

حسگر های نیمه هادی در کاربردهایی با دمای پایین ودر محدوده 40- تا 125+ بکا رمیروند .اتصال آنها با محیط کامل نیست .قیمت ارزانی دارن و در بعضی مدل های مستقیم و بدون نیاز به مبدل A/Dبه کامپیوتر وصل می شوند.

 

خطاهای اندازه گیری:

منابع مختلفی می توانند برای ایجاد خطا در حین اندازه گیری دما وجود داشته باشند که برخی از خطا های مهم توضیح داده می شود.:

خطاهای تنظیم:

خطاهای تنظیم در اثر خطاهای انحراف و خطای  خطی پدید میاید .این خطاها در اثر چرخه های طولانی حرارتی ایجاد میشود و معمولاً سازندگان توصیه می کنند که ابزار اندازه گیری را هر چند وقت یکبار  تنظیم کنید.در زمان تعویض حس گر از همان نوع حتماً باید عمل تنظیم مجدد صورت پذیرد.RTDها دقیقترین و پایدارترین حس گر ها هستند.

 

ایجاد حرارت در اثر عمل حس گر:

RTDها ترمیستور ها و حسگر های نیمه هادی برای خواندن خارجی نیاز به منبع تغذیه خارجی دارند . این منبع می تواند سبب گرم شدن حس گر و در عمل خواندن خطا ایجاد کند.

 

اغتشاش الکتریکی :

اغتشاش الکتریکی نویز سبب ایجاد خطا در اندازه گیری می شوند .ترموکوپلها ولتاژ بسیار پایینی تولید می کنند و به همین دلیل اغتشاش می توانند به راحتی بر اندازه گیری آنها اثر بگذارند .با استفاده از فیلترهای پایین گذر دور نگه داشتن حس گر ها و سیمها از ابزارهای الکتریکی می توانند این مقدار را به حداقل رساند.

 

فشار مکانیکی:

برخی حس گر ها مثل RTD ها به فشار مکانیکی حساس هستند و وقتی  در معرض فشار قرار می گیرند خروجیها نادرست ایجاد می کنند.با اجتناب از تغییر فرم حس گر استفاده نکردن  از مواد چسبنده برای اتصال ثابت حس گر و استفاده از ترموکوپل که حساسیت کمتری نسبت به فشار مکانیکی دارند می توانند را گشای باشد.

 معرفی  سنسورهای LM

کلیه سنسور های LM,تولید شرکت National semiconductors  جزء پرکاربردترین سنسور های تعیین دما هستند.

تعریف سنسور به طور کلی:

سنسور به طور ساده تشعشع را اندازه گیری می کند و به سبب آن دمای شئ را اندازه گیری می کند.

معروف ترین سنسور در گروه LMها, سنسور LM35 است که عملکرد خطی  سنسور که برای هر یک درجه  افزایش دما 10 میلی ولت تغییرات در خروجی دارد.اندازه گیری دما بین  منفی 55 تا مثبت 150درجه سانتیگراد و ولتاژکاری 4تا30  ولت و جریان د رحدود 60میلی آمپر دارد.

 

Temperature   sensors

Lm135                                     lm60                                       lm77          

Lm235                                     lm61                                       lm80

Lm334                                     lm62                                       lm81

Lm34                                       lm66                                       lm82

Lm35                                       lm70                                       lm83

Lm45                                       lm74                                       lm84

Lm50                                       lm75                                       lm87

Lm56                                       lm76                                       lm92

سنسور LM75

LM75 یک اندام حسی درجه حرارت است همراه با مبدل آنالوگ به دیجیتال (یا به بیانی تغییرات دلتا ـ سیگما ) و همچنین دارای آشکار ساز دیجیتالی افزایش بیش از حد دما ازطریق رابط I2C می باشد

این سنسور قادر به خواندن دما در کسری از ثانیه است آی سی LM75 می تواند به عنوان کلید حرارتی مستقل نیز عمل کند برای چنین کاری می توان محدوده بالایی و پایینی دما برای تغییر وضعیت کلید را برنامه ریزی کرد وقتی دمای اندازی گیری شده از محدوده تعیین شده خارج شود ، خروجی مدار در سطح منطقی پایین قرار می گیرد این خروجی را می توان به عنوان وقفه برای کامپیوتر یا میکرو کنترلر به کار برد هنگام روشن شدن مدار ، محدوده های بالایی و پایینی حرارتی بر روی 75 درجه و 80 درجه تنظیم می شود .

این سنسور به صورت SMT و برای کار با ولتاژ تغذیه 3/3 تا 5 ولت ساخته شده است و می تواند دمای مورد نظر را با تفکیک پذیری نیم درجه از ۵۵ - تا ۱۲۵ + درجه سانتی گراد اندازه گیری کرد یکی از دیگر محاسن این سنسور آن است که جریان لازم برای کارش در حدود ۲۵۰ میکرو آمپر است که این جریان در بعضی موارد به یک میلی آمپر هم می رسد و در حالت خاموش در حدود یک میکرو آمپر جریان می کشد در زیر شمای پایه های سنسور را مشاهده می کنید پایه های ۴ و  ۸  پایه های تغذیه سنسور هستند و بنا به مدل سنسور از ۳.۳ تا ۵ ولت تغییر می کنند در ضمن برای تغذیه حتما یک خازن 1. میکرو فاراد باید به پایه 8 وصل شود .

پایه شماره ۳ می تواند هم به عنوان یک وقفه برای پروسسور استفاده شود هم می تواند محدوده بالایی را مشخص کند یعنی این که وقتی دما به محدوده بالایی ( ۷۵ درجه) رسید این سنسور این پایه را صفر می کند ( این پایه ACTIVE LOW است)

همان طور که در مباحث ذکر شد این سنسور از پروتکل I2C استفاده کرده یعنی برای استفاده از این سنسور باید بتوانید با این سنسور ارتباط سریال داشته باشید که این یکی از محاسن این سنسور است این سنسور ۸ پایه دارد.

پایه شماره ۱ و ۲ یعنی SDA و SCL پایه های ارتباط I2C سنسور هست که اغلب به میکرو ای که قادر به ارتباطات اینترفیس باشد وصل می شود

پایه های ۵ و ۶ و ۷ این سه پایه یعنی A0 و A1 و A2 این سه پایه آدرس های اینترفیس سنسور هستند در پروتکل I2C فرمانده که می تواند یک میکرو باشد برای ارتباط با فرمانبرها آنها را با یک اسم می شناسد که این است 8 بیت که 7 بیت اول نام سنسور است و بیت 8 به سنسور اعلام می کند که گیرنده باشد یا فرستنده  4 بیت اول اسم سنسور 1001 است و غیر قابل تغییر است و سه بیت کم ارزش توسط این سه پایه تعریف می شود که بهتر است هر سه صفر یا یک باشند .

همان طور که گفته شد بعد از ارتباط با سنسور و صدا کردن آن توسط بیت هشتم وضعیت سنسور را تعیین می کنیم یعنی به سنسور اعلام می کنیم که اطلاعات بفرستد یا اطلاعات بگیرد  که ما این وضعیت را 1 قرار داده و سنسور را فرستنده می کنیم تا میزان دما را برای ما بفرستد.


 

 

 ساخت دماسنج دیجیتال  با سنسور LM35و LM34

شما به کمک مولتی‌متر دیجیتال (ارزان) و آی‌سی حسگر دما، می‌توانید دماسنج حساس و دقیقی را بسازید و بوسیله‌ی آن آزمایش‌های بسیاری را در اطراف خانه و یا آزمایشگاه مدرسه انجام دهید.

دو حسگر دما وجود دارد که کار این پروژه را راحت نموده است. نام اختصاری این دو حسگر LM34 و LM35 است. اینها به ترتیب بر حسب فارنهایت و سلسیوس درجه‌بندی شده‌اند و وقتی عددی را در مولتی‌متر قرائت می‌کنید آن‌ها به ازای هر درجه حرارت 10میلی‌ولت برق تولید می‌کنند، بنابراین مستقیماً از مولتی‌متر می‌توان دما را خواند و فقط کافی است عدد خوانده شده را بر ده تقسیم کنیم.

وسایل مورد نیاز

ما برای قرائت ساده و دقیق از مولتی‌متر دیجیتال استفاده کرده‌ایم.

برای اندازه‌گیری دما بر حسب فارنهایت آی‌سی LM34.

برای اندازه‌گیری دما بر حسب سلسیوس آی‌سی LM35

مقاومت 180000 اهمی. روی این مقاومت چهار نوار رنگی وجود دارد. رنگ‌ها به ترتیب: قهوه‌ای، خاکستری، زرد و طلایی است.

باتری 9 ولت

سر باتری 9 ولت

2 سیم  سرسوسمار دار

سه سیم بلند (اختیاری)

نوارچسب برق یا شیلنگ حرارتی هیت‌شیرینک (اختیاری)

در تصویر سمت راست، مولتی‌متر روی مقیاس 0 تا 2000میلی‌ولت (0 تا 2ولت) قرار داده شده‌است. به عقربه‌ی دستگاه توجه کنید که روی "2000m" قرار دارد.

 

عددی که نشان می‌دهد 791 میلی‌ولت است که متناظر 79.1 درجه‌ی فارنهایت می‌باشد (زیرا مولتی‌متر به حسگر دمای LM34 وصل است)

در تصویر مقابل، حسگر LM35 روی یک تکه یخ قرار دارد، دمای آب ذوب شده از یخ را 8.9 درجه‌‌ی سلسیوس نشان می‌دهد. در این آزمایش به طور ساده ما سوسماری‌ها را به دو پایه‌ی حسگر وصل کرده‌ایم و سیم قرمز سر باتری را دور پایه‌ی سوم پیچیده‌ایم.

برای ساخت دما‌سنج دائمی، می‌توان سیم‌ها (حدود 1.5 متر سیم خوب است) را به سه پایه‌ی حسگر دمای فارنهایت LM34 لحیم نمود. از سه رنگ مختلف استفاده کنید و توجه داشته باشید کدام رنگ به کدام پایه وصل شده است. مقداری نواچسب برق حول پایه‌ی وسط بپیچید تا با دو پایه‌ی دیگر اتصال پیدا نکند، سپس حول هر سه پایه نوارچسب برق، بپیچید یا می‌توان هر سه پایه را در لوله‌ی هیت‌شیرینک برده با گرم کردن آن لوله‌ی شیرینک را جمع نمود.

 

مخصوصاً سیم‌ها را بلند در نظر گرفته‌ایم، تا بتوان دمای داخل جعبه‌ها یا بیرون خانه را اندازه گرفت. 1.5 متر سیم این امکان را می‌دهد تا دماسنج را داخل یخچال یا فریزر قرار دهیم یا مولتی‌متر را در محلی خارج از آنجا که دما سنجیده می‌شود بگذاریم. از این وسیله می‌توان در دستگاه جوجه‌کشی، تراریوم یا آکواریوم استفاده نمود.

انتهای دیگر سیم‌های بلند به سر باتری و مقاومت وصل است. توجه کنید رنگ‌بندی سیم‌ها کمک می‌کند تا در مورد صحت سیم‌کشی اطمینان حاصل کنیم. در تصویر زیر، سیم قرمز سرباتری به سفید- قهوه‌ای و سیم سیاه سرباتری به سیم قهوه‌ای لحیم شده است. سیم قهوه‌ای حول یک سر مقاومت و سیم آبی حول سر دیگر مقاومت پیچانده شده‌است. اگر بخواهید می‌توانید این سیم‌ها را لحیم نمایید.

 

در تصویر زیر، به خوبی می‌بینید که چگونه هیت‌شیرینک می‌تواند حسگر دما را محافظت نموده و استفاده از آن را راحت نماید. تنها بخش بالایی حسگر از هیت‌شیرینک بیرون آمده‌است.

سرهای سوسماری به مقاومت وصل شده و سرهای دیگر سیم‌سوسماری (همانندشکل زیر) به مولتی‌متر وصل می‌شود.

بدین ترتیب دما سنج کامل شده و آماده‌ی اندازه گیری دما است.

 معرفی  ترمیستور ها

ترمیستور از مواد نیمه هادی ساخته می شود. ترمیستور از اکسید فلزاتی چون منگنز، نیکل، کبالت، مس و یا آهن همراه با سیلیکون ساخته می گردد. رنج دمای آن 50- تا 150 و نهایت 300 درجه سانتیگراد می باشد. در بیشتر مصارف مقاومت آن در دمای 25 درجه سانتیگراد( در RTD مقاومت آن نسبت به صفر درجه محاسبه می شد

در ترمیستورها نسبت به 25 درجه سانتیگراد محاسبه می شود.) بین 100 تا 100کیلو اهم می باشد. البته ترمیستورهایی با مقاومت اولیه پایین تر از 10اهم و بالاتر از 40مگا اهم نیز استفاده می شود. 

ترمیستورها به دو نوع تقسیم می شوند(Negative Temperature Coefficient NTC که با افزایش دما مقاومت آن کاهش می یابد و(Positive Temperature Coefficient) PTC که با افزایش دما مقاومت آن کاهش می یابد. 

ترمیستور نوع NTC حساسیت 3- % تا 6- دارد که در مقایسه با RTD خیلی بالاتر است که باعث گشته سیگنال پاسخ بهتری نسبت به ترموکوپل و RTD داشته باشد، از جهت دیگر حساسیت پایین RTD و ترموکوپل آنها را انتخاب خوبی برای دماهای بیش از 260 درجه سانتیگراد کرده است و این محدودیتی برای ترمیستور است. 

در سال 1833 میشل فاراده فیزیکدان و شیمی دان انگلیسی گزارشی در مورد رفتار نیمه هادی سولفید نقره داد، که این جرقه اولیه پیدایش ترمیستور بود. به خاطر محدودیتی که ترمیستور در سختی تولید و کاربرد در صنعت داشت تولید تجاری و استفاده از آن تا صد سال بعد انجام نشد و از سال 1980 استفاده از ترمیستور به صورت گسترده شروع شد. 

مدار بهسازی
 

برای تبدیل مقاومت ترمیستور به ولتاژ می توان از مدار پل استفاده نمود ولی به دلیل مشخصه غیر خطی ترمیستور، خطای غیر خطی مدار پل تاثیر می گذارد که در صورت استفاده از مدار پل باید این موضوع لحاظ شود. 

روش دیگر استفاده از مدار تقسیم ولتاژ است.که به دلیل مقاومت زیاد ترمیستور راه حل مناسبی می باشد. 

روش دیگر استفاده از مدار زیر است.میکروکنترلر PIC12C508 که توضیح داده می شود.


روش دیگر استفاده از مدار پایین است که روشی مشابه تقسیم ولتاژ می باشد. در این روش OP. Amp با نسبت مقاومت ترمیستور به Rs ولتاژ خروجی را تولید می کند.


یک کار دیگر استفاده از مدار مجتمع AD7711 است که یک A/D می باشد.

 


روش دیگر استفاده از مداری با IC ، AD7705 می باشد.

ترمیستورها نیمه هادی هستند که دارای ضریب حرارتی مقاومت الکتریکی بسیار زیاد و منفی می باشند. ضریب حرارتی این مقاومتها با افزایش دما کم شده و با انرژی فعال کننده ذرات نیمه هادی متناسب است.  

 

لغت نیمه هادی را ممکن است برخی اشتباها به اجسامی مانند دیودها که عمل یکسوسازی انجام می دهند اختصاص دهند، در حالی که یک دیود یکسو کننده تشکیل شده است از دو جسم نیمه هادی با نوع ناخالصی متفاوت که با یکدیگر در تماس هستند. اما نیمه هادی ها در واقع اجسامی هستند که مقاومت الکتریکی آنها نه به اندازه هادی ها کم و نه به اندازه عایق ها زیاد باشد. مقاومت الکتریکی در عایق ها بیشتر از 8^10 اهم بر سانتی متر و در هادیهای جامد بین پ3-^10 و 6-^10 اهم بر سانتی متر است، در صورتی که در نیمه هادی ها شامل محدوده وسیعی از6-^10 تا پ5^10 اهم بر سانتی متر است. (اهم بر سانتی متر مقدار مقاومتی است که یک مکعب مستطیل به طول یک متر و سطح مقطع یک سانتی متر دارا می باشد.)پ
 
با این وصف اکسید فلزات زیادی را می توان برای ساختن ترمیستور مورد استفاده قرار داد مانند:
Fe2O3-Mn3O4و  ZnO - MgO - CuO
و همچنین سولفیدهایی مانند Ag2S  نیز برای این کار استفاده می شوند.
 
ترمیستورها را به اشکال متفاوتی مانند میله ای، عدسی، دانه ای و غیره با روشهای سرامیک سازی می سازند.
 
هدایت الکتریکی در ترمیستوها نه تنها به شکل و ابعاد هندسی آنها بلکه به روش تولید و اندازه بلورهای سازنده آن نیز بستگی دارد. یعنی فشار پرس و دمای کوره در تعیین مقاومت الکتریکی آن موثرند.
 
مقاومت و ضریب حرارتی را در ترمیستورها می توان تا حدود بسیار زیادی با استفاده از مخلوط اکسیدهای مختلف تغییر داد. ضریب این تغییرات ممکن است تا یک میلیون نیز برسد. ضریب حرارتی زیاد یک ترمیستور آنرا برای استفاده در اندازه گیری دما مناسب می کند.
 در اینجا دو نوع ترمیستور تجارتی  MMT-1 و MMT-4را مورد مقایسه قرار می دهیم 
پ MMT-1 برای استفاده در محیط های بسته و خشک مناسب است در حالی که MMT-4 می تواند در محیط های مرطوب و حتی درون مایعات مورد استفاده قرار گیرد. مقاومت اسمی آنها بین 1000 تا 200000 اهم در دمای 20 درجه سانتی گراد و ضریب حرارتی مقاومت آنها در همین دما معادل 0.03 بر درجه سانتی گراد است. همچنین دمای مناسب جهت استفاده از آنها بین 100-  تا 120+ درجه سانتی گراد می باشد. این ترمیستورها دارای ثبات هنگام بهره برداری و همچنین پایداری در برابر تکان و لرزش هستند و از استحکام خوبی نیز برخوردارند. زمان عکس العمل آنها در مقایسه با یک دماسنج جیوه ای در جدول زیر نشان داده شده است. 
 
این زمان عبارتست از مدتی که طول می کشد تا مقاومت ترمیستور 63% کم شود اگر آنرا از دمای اولیه صفر درجه به محیطی با دمای 100 درجه سانتی گراد وارد کنیم. در ستون اول جدول محیط مذکور هوا و در ستون دوم آب می باشد. جرم ناچیز این ترمیستور ها باعث کوتاهی زمان عکس العمل در آنها می باشد.
 
علاوه بر موارد استفاده ترمیستورها در اندازه گیری و کنترل دما می توان آنها را در موارد بسیاری به عنوان ثابت نگهدارنده ولتاژ محدود کننده جریان اندازه گیری سرعت انتقال حرارت در مایعات رئوستای بدون تماس (بی حرکت) و نظایر آها مورد استفاده قرار دارد.


 

پیشرفتها در اندازه گیری دما به روش IR (Infra-Red)

 

سالهاست که صاحبان صنایع از تکنولوژی IR برای اندازه گیری و کنترل دما با موفقیت استفاده می کنند. اگرچه این تکنولوژی فواید اثبات شده ی بسیاری دارد؛ اما تولید کنندگان تجهیزات ابزار دقیق در جهت بهبود دقت، قابلیت اطمینان، و بکارگیری آسان این تجهیزات مطابق با نیاز محیطهای تولیدی ، توسعه تولیدات جدید را ادامه می دهند. 



توسعه نقش IR

برای کارخانه داران، دما نمایشگر بحران شرایط یک فرآیند، محصول، یا بخشی از ماشین آلات است. نظارت دقیق دما کیفیت محصول را بهبود می بخشد و بهره وری را بالا می برد. زمانهای توقف تولید بدلیل اینکه فرآیند تولید بدون وقفه و تحت شرایط بهینه می تواند پیش رود کاهش می یابد. کارخانجات تولیدی و محیطهای صنعتی از ترمومترهای IR برای اندازه گیری دقیق دما در رنج وسیعی از کاربردهای اتوماسیون بهره می برند. این وسایل می توانند بدون دخالت فیزیکی در محصول یا هدف دیگری دما را اندازه بگیرند. این توانایی بر پایه قانون پلانک در تابش جسم سیاه است، که می گوید هر شیء انرژی تابشی را منتشر میکند که شدت آن تابعی از دمای شیء است. سنسور بطور ساده شدت تشعشع را اندازه می گیرد و به سبب آن دمای شیء اندازه گیری می شود (شکل یک).


شکل یک – مشخصات طیفی تابش جسم سیاه blackbody radiation


تکنولوژی IR پدیده جدیدی نیست ولی ابداعات جدید باعث کاهش هزینه ها، افزایش قابلیت اطمینان و توانایی اندازه گیری با وضوح بیشتر در آن شده است. همه این عوامل اندازه گیری دما بکمک IR را بسمت کاربردهای جدید سوق داده است.



ملاحظات عملی

اگرچه اندازه گیری دما بروش IR فوائد زیادی در عملیات صنعتی بهمراه دارد، اما باید خصایص ذاتی این تکنولوژی را وقتی در دنیای واقعی بکارمی رود، درک کرد. مثلاً میزان IR اهداف تحت اندازه گیری باید بصورت نوری برای سنسور قابل رویت باشد. موانعی مانند یک دیواره ی فلزی یک مخزن بسته باعث می شوند که اندازه گیری دما درون مخزن بصورت محلی و نه IR صورت پذیرد. بعلاوه، نور یک سنسور IR باید از ذرات بسیار ریز و مایعات غلیظ محافظت شود. 



لذا چندین عامل مهم را هنگام اندازه گیری دمای بصورت IR باید درنظر داشت. بعضی از مهمترین این عوامل بشرح زیر می باشند. 



تفکیک نوری: سیستم نوری یک ترمومتر IR انرژی منتشر شده ی IR را از نقطه اندازه گیری بصورت حلقه های هم مرکز جمع می کند. هدف مورد نظر باید کاملاً این نقطه را بپوشاند در غیر اینصورت سنسور سایر تشعشعات حرارتی زمینه را " می بیند" و مقدار نادرستی را اندازه می گیرد. تفکیک نوری ترمومترهای IR با نسبت D:S مشخص می شود، که با مقایسه ی فاصله ی شیء هدف تا سنسور (D) نسبت به اندازه (قطر) نقطه تحت اندازه گیری روی هدف، تعیین میگردد. مقادیر بزرگتر این نسبت نشانه رزولوشن یا قدرت تفکیک نوری بهتر سنسور و در نتیجه کوچکترشدن نقطه ی هدف است که می توان دمای آنرا از فاصله دورتری اندازه گیری کرد (شکل دو). بعنوان مثال نقطه ای یک اینچی روی یک هدف اندازه گیری شده در فاصله ی 10 اینچی نسبت D:S مساوی 10:1 دارد.


شکل دو – تفکیک نوری ترمومترهای IR که با نسبت D:S معین شده است


سنسورهای IR در فروشگاهها امروزه دارای نسبت D:S از 2:1 (رزولوشن کم) تا بیش از 300:1 (رزولوشن زیاد) می باشند. هر چقدر میزان رزولوشن سنسور بیشتر شود بالطبع قیمت آن نیز بالاتر خواهد رفت.

در بعضی از مراکز صنعتی، بخار، غبار، و دود باعث بلوکه کردن مسیر دوربینهای نوری IR شده و مانع از اندازه گیری دقیق IR می شوند. نویز، میدانهای مغناطیسی، یا ارتعاش نیز بر کارآیی سنسور تاثیر نامطلوب می گذارند.

منبع:http://mogeb.blogfa.com

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۳ دی ۹۳ ، ۱۳:۴۳
M.Y

آیونوسفیر چیست و کجاست؟

لایه ی آیونوسفیر در بالاترین لایه ی اتموسفیر (Atmosphere) قرار دارد.

این لایه تشعشات خطرناک "ماورای بنفش" و "اکس ری" خورشید را  جذب کرده  و مانند سقفی از ورود آنها به زمین جلوگیری می نماید تا زندگی بر روی کره زمین امکان پذیر گردد. همچنین به دلیل محیط الکتریکی موجود در آیونوسفیر  از این لایه برای انعکاس امواج رادیوئی به اطراف زمین استفاده می شود. اگر این لایه به هر دلیلی دچار اختلال شود تاثیرا ت بسیار زیادی بر روی زمین گذاشته و زیستن را مختل می کند.

لایه آیونوسفیر چه ارتباطی به هارپ (HAARP) دارد؟

سیستم هارپ (HAARP) طوری طراحی شده است که بر روی آیونوسفیر تاثیر مستقیم داشته باشد. از نمونه های این تاثیرات قرمز و گداخته شدن و یا ذره بینی نمودن لایه را میتوان نام برد.

این سیستم در حال حاظر از یک مجموعه آنتن های مخصوص (١٨٠ برج آنتن آلومنیومی به ارتفاع ٥٠/٢٣متر) تشکیل و برروی زمینی وسیعی به مساحت ٢٣٠٠٠ متر مربع در آلاسکا (Alaska) نصب گردیده است.

این آنتن ها امواج مافوق کوتاه  ELF/ULF/VLF  را تولید و به آیونوسفیر پرتاب می کنند.

 
 
آنتن های هارپ (HAARP) در آلاسکا

اصولا امواج آنتن ها پس از اصابت به آیونوسفیر و بازگشت به زمین قادر اند نه تنها به عمق دریا بروند بلکه فرا تر رفته و به اعماق زمین نیز وارد میشوند و عملکرد آن بمانند "رادیو ترموگرافی" (Radio Thermography) است که امروزه ژئولژیست ها برای  اکتشافات مخازن مختلف شامل گاز و نفت استفاده می کنند.  وقتی یک موج کوتاه "رادیو ترموگرافی" به داخل زمین فرستاده میشود به لایه های مختلف برخورد کرده و آن لایه ها را به لرزه می آورده و از لرزش صدایی با فرکانسی مخصوص تولید و به سطح زمین باز میگرداند و ژئولژیست ها از صدای بازگشتی قادرند مخازن زیرزمین را شناسایی کنند.

با این تفاوت که رادیو ترموگرافی سیستمی است که با قدرتی به کوچکی ٣٠ وات لایه های زیر زمینی را به لرزه درمی آورد و حال آنکه هارپ سیستم فوق الاده پیشرفته تری است که همان لایه های زمین را می تواند با استفاده از قدرتی برابر با ١,٠٠٠,٠٠٠,٠٠٠ (یک میلیارد)  تا ,١٠,٠٠٠,٠٠٠,٠٠٠ (ده میلیارد) وات بلرزاند! بدیهی است که هر چقدر قدرت امواج بیشتر می شود, تاثیراتش بر روی آیونوسفیر و اثرات ذره بینی آن بالاتر می رود. هدف از استفاده از این قدرت چیست؟

از نمودار فوق متوجه می شوید که آیونوسفیر گداخته شده (به رنگ قرمز دیده می شود) و سپس مثل یک قلب شروع به تپش میکند و از این تپش ها، فرکانس های فوق کوتاه تولید شده که پس از اصابت به زمین به  داخل آن نفوذ مینماید و در توضیحات زیر مشاهده خواهید کرد که چگونه از این فرکانس فوق کوتاه و نیرومند، زمین زلزله و خرابی تولید میگردد.

برای درک چگونگی ایجاد زمین لرزه یک مثال بزنم: وقتی شخصی صحبت میکند، اول تارهای صوتی او میلرزند (مثل لرزش های ایجاد شده در آیونوسفیر). از این لرزش فرکانس صوتی تولید شده و پس از اصابت به پرده گوش شنونده، پرده گوش او را میلرزاند (مثل به لرزه در آوردن لایه های زیر زمین به سبب اصابت فرکانس های تولید شده از آیونسفیر) و سپس در گوش صدا تولید شده و شنونده آنرا به شنود.

با کمی فکر کردن می توان متوجه این شد که تکنولوژی هارپ "با ویژگی معادن یابی" برای پیدا کردن مخزن های گازی و نفتی ساخته نشده است! زیرا برای پیدا کردن مخازن نیاز به یک میلیارد وات نیست و یک ترموگراف برای این کار کافیست. با توجه به تاثیرات هارپ بر روی آیونوسفیر و نهایتا تاثیرات آن بر روی زمین و وضعیت آب و هوا، می باید در مورد این تکنولوژی کمی جدی تر فکر کنیم. این تغییرات شامل خشکسالی در مناطقی که تا به حال بی سابقه بوده است، بارندگی های سیل آسا در جاهایی که به خشک بودن معروف هستند، طوفان ها و سونامی ها و ساده تر از همه ایجاد زلزله را میتوان برای هارپ به شمار آورد.

 ناگفته نماند که امواج بازگشتی از آیونوسفیر، پس از ورود به عمق دریا میتوانند صدمات جانی برای موجودات دریایی، به خصوص نهنگ ها و دلفین ها را در بر داشته باشند.

توضیحات کوتاهی در مورد برخی از کاربرد های هارپ به شرح زیراند:

 ١-  ایجاد موج Extreme Low Frequency) ELF) با فرکانس از ١ تا  ٢٠ هرتس به توسط  آیونوسفیر، که با برخورد امواج هارپ تولید شده و سپس به زمین فرستاده می شود و تا اعماق ٣٥ کیلومتری زمین نفوذ نماید که پس از برخورد  به لایه های مختلف زیر زمینی تولید صدا نموده و در پی آن ایجاد زلزله می نماید.      برای تعاریف "فرکانس باند" ها به اینجا اشاره کنید.

٣٠ دقیقه قبل از زلزله ی سیچوان (Sichuan) در چین در سال ٢٠٠٨، واکنش گذاختگی آیونوسفیر در آسمان مشاهده میشد و در پی آن زلزله هولناک ٨ ریشتری در آنجا بوقوع پیوست.       فیلم کوتاهی از این گذاختگی راتماشا کنید.
 
٢-  با قابلیت تکنولوژی "ترموگرافی" می تواند کلیه اطلاعات معدن های زیر زمینی کره زمین را در اعماق کم شناسایی کند و کلیه تاسیسات زیر زمینی کشورهای دیگر را دقیقا زیر مطالعه قرار دهد.

٣- ایجاد سونامی، خشکسالی، آتش فشان، سیل ها، طوفان هایی نظیر طوفان کاترینا در نیواورلئان (New Orleans) طوفان گانو عمان .

٤- انتقال نیروی برق از محل تاسیسات هارپ به نقطه ی دیگر از زمین و همچنین انتقال  برق از زمین به ماهواره ها.

 ٥- ایجاد اختلال و کنترل فرکانس های نوری مغز در سطوحی به وسعت شهرها و کنترل انسانها از راه دور و ایجاد "غش" و تولید  "وهم" در مغز انسانها.

 ٦- ایجاد اختلال در جریان برق و قطع برق شهری و اختلال در کار کامپیوتر هواپیماهای مسافربری (مقاله ای از شرکت بوئینگ (Boeing) در این رابطه بخوانید)، جت های جنگنده، کشتی ها، زیر دریایی ها و غیره.

 ٧- ایجاد انفجار های عظیم زیر زمینی با قدرت بمب های اتمی و بدون تولید اشعه های رادیو اکتیو (Radioactive).

 ٨- اختلال درعملکرد طبیعی آیونوسفیر که چرخش زمین را در کنترل دارد. احتمال بسیار میرود که درصورت دستکاری های متناوب تاثیراتی در حرکت چرخشی زمین ایجاد گردد، بدین صورت که یا چرخش را سرعت بخشیده و یا کند نماید.

٩- ایجاپژوهشگاه زلزله شناسی ایران"  به دست آوردم. این نمودار با توجه به تعداد زمین لرزه های بالای 3 ریشتر تهیه گردیده است.

نکته ی مورد توجه اینجاست که سیستم هارپ در سال ١٩٩٨ (١٣٧٧) تکمیل شد و این مصادف با سالیست که از آن به بعد به تعداد زمین لرزه ها در ایران اضافه شده است.

 

همان طوری که مشاهده می کنید، تعداد زمین لرزه هایی که در ایران در بیست سال اخیر آمده است رو به بالا بوده. محاسبات من اینگونه نشان میدهد که:

٧/٢٠٨  میانگین  بین دهه ی ١٣٦٧-١٣٧٧

   ٤/٦٣٩  میانگین بین دهه ی ١٣٧٧-١٣٨٧

افزایش در دهه اخیر برابر با :   ٤/٢٠٦ درصد

برای مقایسه نگاهی می کنیم به تعداد زمین لرزه های بیست سال اخیر در نیوزیلند که یکی از زلزله خیز ترین کشورهای دنیا می باشد. اطلاعات را از وب سایت "جی ان اس - نیوزیلند" به دست آوردم.

٣/١٥٥٩٣  میانگین  بین دهه ی ١٣٦٧-١٣٧٧

  ٢/١٥٢٠٦  میانگین بین دهه ی ١٣٧٧-١٣٨٧

کاهش در دهه اخیر برابر با:  ٤٦/٢ درصد

اگر به نمودار زلزله در آلاسکا، که مجموعه ی هارپ در آن واقع است دقت کنیم متوجه افزایش بسیار غیر طبیعی را در سال ١٣٨١ مشاهده می کنیم که تعداد زمین لرزه ها به یکباره چهار برابر سال های قبل می شود. این تغییر ناگهانی شاید به دلیل آزمایشات تحقیقاتی مسئولین هارپ در این ایالت باشد. اطلاعات زیر از از وب سایت "مرکز اطلاعاتی زمین لرزه آلاسکا" به دست آمده است.

٩/٤٧٧٣ میانگین  بین دهه ی ١٣٦٧-١٣٧٧

٤/١٨٦٥٨ میانگین بین دهه ی ١٣٧٧-١٣٨7

منبع:http://amirhossain20.blogfa.com

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۱ دی ۹۳ ، ۱۶:۵۱
M.Y

ورقه‌های گرافینی وقتی در معرض «میکروگلوله‌ها» قرار می‌گیرند٬ ۸ تا ۱۰ برابر بهتر از استیل رفتار می‌کنند. این نتیجه‌ای است که پژوهش‌گران در ایالات متحده به آن دست یافته‌اند. این محققان کره‌های کوچکی از جنس سیلیس را به سوی این ماده‌ی کربنی شلیک کرده و انرژی جنبشی کره‌ها را قبل و بعد از برخورد با هم مقایسه کرده‌اند. نتیجه حاکی از آن است که می‌توان از گرافین در ساخت جلیقه‌های ضدگلوله در میان دیگر کاربردهای آن بهره برد. از این فناوری می‌توان برای آزمایش میزان استحکام و سفتی دیگر نانومواد نیز استفاده کرد.

تصور می‌شود «ماده عجیب» گرافین (ورقه‌هایی از کربن که تنها یک اتم ضخامت دارند) - به یمن شبکه‌ی شش‌گوش دوبعدی آن که اتم‌های کربن با پیوند کوولانسی به هم متصل شده‌اند- قوی‌ترین ماده در جهان باشد. پژوهش‌گران اخیراً مدول یانگ گرافین را اندازه گرفته‌اند که نزدیک به مدول الماس است. این مدول اندازه‌‌‌ای از چگونگی مقاومت ماده در برابر تغییرشکل را بدست می‌دهد. اگرچه چنین آزمایش‌هایی اطلاعات ارزشمندی از ویژگی‌های مکانیکی ماده را فراهم می‌کند اما این آزمایش‌ها اساساً آزمایش‌های کم سرعتی هستند که برخورد در آن‌ها در کمتر از یک متر بر ثانیه اتفاق می‌افتد. در نتیجه نمی‌توانند توصیف‌گر تغییر شکل‌هایی باشند که بسیار سریع‌تر اتفاق می‌افتد (چیزی‌که در برخوردهای بالیستیک مشاهده می‌شود) که سرعت پرتابه‌ها در چنان برخوردهایی تا ۱۰۰۰ برابر سریع‌تر نیز می‌رسد. هرچند فناوری‌های با سرعت‌بالا و با آهنگ کرنش بالا وجود دارند اما این روش‌ها برای لایه‌های بسیار نازک از مواد مناسب نیستند.

آزمایش برپایه‌ی لیزر

تیمی به رهبری ادوین توماس (Edwin Thomas) از دانشگاه رایس اخیراً فناوری جدید موسوم به آزمایش برخورد پرتابه بر پایه‌ی لیزر (LIPIT) را ارائه کرده‌اند و اکنون با بهبود دادن آن استحکام گرافین را آزموده‌اند. در این فناوری٬ چیزی‌که پژوهش‌گران به سمت گرافین شلیک می‌کنند٬ کره‌ای جامد در اندازه‌ی میکرون و از جنس سیلیس دیده می‌شود که با سرعت تقریباً ۳ کیلومتر در ثانیه به طرف ورقه‌ای کربنی حرکت می‌کنند. سرعت این میکروگلوله‌ها قبل و بعد از آن‌که در ماده نفوذ کردند٬ اندازه‌گیری می‌شود. با این اوصاف امکان محاسبه‌ی مقدار انرژی جنبشی از دست‌رفته‌ی گلوله‌ها در طی آزمایش برای محققان فراهم می‌شود. این آزمایش بر روی غشاهای گرافینی چندلایه انجام شده که ضخامت آن‌ها از ۱۰ تا ۱۰۰ نانومتر متغیر است٬ ضخامتی که معادل ۳۰ تا ۳۰۰ لایه‌ی گرافین است. با این فناوری بخش کوچکی از نمونه‌ی موردنظر در آهنگ‌های بسیار بالا کرنش‌یافته یا تغییر شکل می‌دهد.

برداشتی هنری از آن‌چه دانش‌مندان دانشگاه رایس در هنگام شلیک میکروگلوگه‌ها در سرعت‌های ابرصوتی به داخل گرافین دریافته‌اند.

پژوهش‌گران نمونه‌های گرافینی چندلایه را مورد استفاده قرار داده‌اند که از توده‌ای از گرافیت تراشیده شده است. این محققان قادر بوده‌اند تا میکروگلوله‌های خود را با سرعت‌های ابرصوتی با استفاده از پالس لیزر شلیک کنند. آن‌طور که جائه-هوانگ لی (Jae-Hwang Lee) عضوی از این تیم توضیح می‌دهد: «به جای باروت٬ لایه‌ی نازکی (۵۰ نانومتر) از جنس طلا را با پرتو لیزرِ متمرکز تبخیر کرده‌ایم. نتیجه گاز طلایی‌رنگ است که به میکروگلوله‌ها شتاب می‌دهد».

پس از تحلیل تصاویر میکروسکوپیکی این برخوردها٬ پژوهش‌گران دریافتند که گرافین موجب اتلاف انرژی جنبشی میکروگلوله‌ها ابتدا با کشیدگی به داخل یک فضای مخروطی‌شکل در نقطه‌ی برخورد شده و سپس در طول جهات بلورشناختی ترک می‌خورد. به بیان لی این ترک‌خوردگی‌ها به سمت بیرون و فراتر از منطقه‌ی برخورد گسترش می‌یابد.

اتلاف کارآمد انرژی

به گفته‌ی لی: «وقتی یک میکروگلوله به داخل ماده هدف نازک رسوخ می‌کند٬ انرژی جنبشی پرتابه را با بازگشت‌دادن این انرژی تلف می‌کند. گرافین قادر است این مقدار انرژی را بسیار کارآمدتر تلف کند که باعث می‌شود از دیگر مواد (حتی استیل) نیز بهتر باشد».

به بیان او نتایج این آزمایش مشخص می‌کند که گرافین ممکن است برای ساخت جلیقه‌های ضدگلوله و دیگر انواع زره‌ها ماده‌ای ایده‌آل به حساب آید. «حتی این ماده را می‌توان در کاربردهای آتی همچون پوششی بر ماهواره‌ها و در ایستگاه فضایی بین‌المللی در مقابل میکروشهاب‌سنگ‌ها استفاده کرد».

پژوهش‌گران ادعا می‌کنند که فناوریِ میکروبالیستیک آن‌ها می‌تواند به عنوان روشی برای مطالعه‌ی رفتار مکانیکی دیگر مواد نانوساختار مختلف نیز استفاده شود.

این تیم که شامل محققانی از دانشگاه ماساچوست امهرست است اکنون مشغول آزمودن این آزمایشِ مینیاتوری بر روی دیگر سیستم‌های گرافینی مختلف هستند؛ سیستم‌هایی شامل ترکیبات گرافینی و گرافین با نقص‌های مهندسی‌شده است که انتظار می‌رود سبک‌تر از گرافین بکر و دست‌نخورده باشد.

این پژوهش در مجله‌ی ساینس انتشار یافته است.

psi.ir

انجمن فیزیک هوپا

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۵ دی ۹۳ ، ۰۷:۱۰
M.Y
برای بیش‌تر مردم درست کردن یخ کار ساده‌ای است: کافی است یک ظرف آب را در فریزر بگذاریم. داستان تشکیل یخ در دمای اتاق، با کشفی به ظاهر تصادفی، در سال 1995 آغاز شد. یاکوب کلین متوجه شد مایع‌های آلی که میان صفحه‌هایی از جنس میکا که تنها چند نانومتر با هم فاصله دارند به دام می‌افتند در دمایی بسیار بالاتر از حالت معمول خود منجمد می‌شوند. پس از آن او به این فکر افتاد که به روشی مشابه، در دمای اتاق یخ تولید کند. با آن که آزمایش‌های او برای منجمد کردن بسیاری از مایع‌ها در دمای اتاق موفقیت آمیز بود، اما در مورد آب پیشرفتی نداشت. در واقع، بیش‌تر مواد در حالت جامد خود، چگال تر از حالت مایع هستند اما برای آب چنین نیست. کلین دریافت که قرار گرفتن مولکول‌های آب در فضای دو صفحه‌ی جامد، خود به عنوان مانعی برای انجماد آب عمل می‌کند. در نتیجه وی از ادامه‌ی آزمایش روی آب چشم پوشید. اما در حالی که کلین از اثر میدان الکتریکی برای ایجاد یخ غفلت کرد، دو دانشمند در هلند با در نظر گرفتن این عامل، آزمایش در این زمینه را پی گرفتند. رونن زانگی و آلن مارک در سال 2003 موفق به انجام یک شبیه سازی رایانه‌ای شدند که نشان می‌دهد هنگام اعمال یک میدان الکتریکی، برای مولکول‌های آبی که بین صفحه‌های جامد قرار دارند، چه اتفاقی می‌افتد. در این شرایط، آب می‌تواند از چنان نظمی برخوردار شود که حتی در دمای اتاق هم انجماد پیدا کند. «یون می چوی» شیمی دان دانشگاه ملی سئول در کره‌ی جنوبی، این موضوع را به گونه‌ای دیگر مورد بررسی قرار داد. او و همکارانش آب را در میدان‌های الکتریکی قرار دادند و در دمای اتاق موفق به تهیه‌ی یخ شدند. اما این نتیجه‌ی غیرمنتظره، پرسش تازه‌ای را برای دانشمندان مطرح کرد. بنا به آزمایش چوی، در حضور میدان الکتریکی نه تنها تبدیل آب ولرم به یخ امکان پذیر بود بلکه شدت میدان مورد نیاز برای این کار به گونه‌ی شگفت آوری پایین بود چنان که حتی در میان خلل و فرج سنگ‌ها، فاصله‌ی میان ذره‌های خاک شناور در هوا و فضای میان پروتئین‌ها در سلول‌های بدن می‌توان شاهد چنین میدانی بود. به این ترتیب پژوهش‌ها بر این مسئله متمرکز شد که آیا یخ داغ به طور طبیعی می‌تواند در طبیعت نیز تشکیل شود. چوی، نخست لایه‌ی نازکی از آب را میان یک صفحه و یک سوزن بسیار باریک فلزی قرار داد. سپس میدان الکتریکی ضعیفی را میان صفحه و سوزن برقرار کرد و در همین حال سر سوزن را کم کم به صفحه نزدیک کرد. هنگامی که سر سوزن تنها 90 نانومتر با صفحه‌ی فلزی فاصله داشت، مشاهده شد که سوزن به مانعی برخورد می‌کند و دیگر جلوتر نمی‌رود. این مانع در واقع چیزی جز یک لایه یخ نبود؛ چوی برای نخستین بار در دنیا موفق به تهیه‌ی یخ داغ شده بود. از سوی دیگر، پژوهش گران از این واقعیت شگفت زده شده بودند که یخ داغ در میدانی به شدت حدود یک میلیون ولت بر متر ایجاد می‌شود. این در حالی است که مشابه چنین میدانی در طبیعت وجود دارد. چنین میدانی می‌تواند حتی در هوای معتدل، توده‌ای از مولکول‌های آب را به بلورهای بسیار کوچک یخ تبدیل کند. به این ترتیب شاید پدیده‌ی تشکیل یخ داغ بتواند چگونگی تشکیل ابرها را در آسمان توجیه کند یعنی همان چیزی که برای دانشمندان علوم هوا کره، سال‌ها به عنوان یک راز سر به مهر باقی مانده است. هم چنین میدان‌های الکتریکی موجود در میان غشای سلول‌های عصبی یا لایه‌های پروتئینی و پلی­ساکاریدها نیز می‌تواند چنان قوی باشد که به تشکیل ذره‌های بسیار کوچک یخ بینجامد. شیمی‌دان‌هایی که تحرک مولکول‌های آب را بررسی می‌کردند، مشاهده کرده بودند که حرکت این مولکول‌ها پیرامون یون‌هایی که دارای دو یا سه بار مثبت هستند، مانند یون‌های کلسیم و کروم، به شدت کند می‌شود. این کند شدن حرکت به اندازه‌ای است که سبب می‌شود مولکول‌هایی که در لایه‌های نزدیک به این یون‌ها قرار دارند، ساعتی را بدون حرکت، در اطراف یون‌های یاد شده گذرانند. اما همین مولکول‌ها در پیرامون یون‌های تک بار مانند سدیم و پتاسیم، بسیار پر جنب و جوش هستند. شاید بتوان حرکت کُند آب را پیرامون یون‌هایی که بیش از یک بار مثبت دارند، نشانه‌ای از انجماد آب در میدان الکتریکی ناشی از حضور آن یون دانست.
(برگرفته از مجله رشد آموزش شیمی)
منبع:مجلّه ی شیمی
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۵ دی ۹۳ ، ۰۷:۰۸
M.Y


دانشمندی در دانشگاه هوستون، ماده ای را ساخته است که چهار بار از تیره ترین ماده ی شناخته شده، تیره تر است. این ماده ی سیاه رنگ بیش از 99/9 درصد از نور را جذب می کند.

پولیکل آجایان (Pulickel Ajayan)، ترکیبی از نانو لوله های کربنی ساخته است که تنها 0.045 درصد از نور را باز می تاباند. آجایان در این مورد می گوید: " اعدادی که میزان تیرگی این ماده را نشان می دهند، مهیج تر از آن چیزی بودند که ما فکر می کردیم." او می افزاید: " این ماده که در کتاب رکوردهای جهان ، گینس، به ثبت رسیده است دارای کاربردهای عملی بسیاری می باشد. توانایی این ماده در جذب نور می تواند در پانل های خورشیدی مفید باشد. هم چنین این ماده میزان تفرق نور را به حداقل می رساند که یک مزیت بالقوه در ساخت تلسکوپ ها محسوب می شود."

تیره ترین ترکیب شناخته شده ی پیشین، یک آلیاژ نیکل – فسفر بود که توسط دانشمندان در لندن ساخته و 0/160 درصد نور را باز می تاباند.



منبع : لیان پرتال
۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۵ دی ۹۳ ، ۰۶:۵۹
M.Y

افلاطون می‌گوید علم چیزی جز احساس و مشاهده نیست. نگاهی به اختراعات گذشته نشان داده ‌ انسان گاهی برای کشف‌های جدید‌ به شانس و تصادف هم نیاز دارد.

به گزارش جام جم، این واقعیت را نباید از یاد ببریم که دانشمندان پیشرو در زمینه های مختلف علمی، زندگی خود را برای ابداع، اختراع یا رسیدن به یک روش درمان جدید وقف کرده اند. در ادامه به ۱۰ اتفاق که به کشف های مهمی در زندگی بشر منجر شدند، اشاره می کنیم.

پنی سیلین

ماجرای جالب کشف پنی سیلین همیشه در تاریخ علم جاودان خواهد ماند و به واسطه نقش بی مانندش در تحول حرفه پزشکی جایگاه ویژه ای خواهد داشت. پنی سیلین گروهی از پادتن هاست که برای مقابله با انواع عفونت های باکتریایی مورد استفاده قرار می گیرد. در واقع این کشف نتیجه یک ظرف کثیف بود.

الکساندر فلمینگ زیست شناس اسکاتلندی پس از یک روز کار طاقت فرسا در آزمایشگاه و بررسی استافیلوکوک که معمولا با نام استاف شناخته می شود مثل هر پژوهشگر دیگری خسته شد و آزمایشگاهش را ترک کرد. این دانشمند باهوش چند روز بعد و به محض بازگشت در ۳ سپتامبر ۱۹۲۸ متوجه قارچ های عجیبی روی ظرف کشت باکتری که در آزمایشگاه رها کرده بود، شد. این قارچ تمام باکتری های ظرف کشت را نابود کرده بود. او به این نتیجه رسید ماده ای که باعث تولید کپک شده بود، پادزهر باکتری استافیلوکوک بوده و می تواند از رشد بسیاری از باکتری های مضر برای انسان جلوگیری کند.

ماکروفر

گاهی اوقات همه چیزی که واقعا نیاز دارید تا قدم بعدی در علم را بردارید، داشتن یک میان وعده است. پرسی اسپنسر یک مهندس آمریکایی بود که در شرکت رایتیون (تولید کننده تجهیرات نظامی) کار می کرد. او وقتی در حال عبور از مقابل یک مگنترون بود متوجه شد که شکلات موجود در جیبش ذوب شده است. مگنترون یک لوله خلأ مورد استفاده برای تولید امواج میکرو ویو یا ریزموج است.

اسپنسر در سال ۱۹۴۵ پس از چند آزمایش بیشتر که یکی از آنها شامل انفجار یک تخم مرغ بود، توانست با موفقیت اولین ماکروفر را اختراع کند. اولین مدل های اجاق ماکروفر شبیه رایانه های اولیه بسیار بزرگ و حجیم بودند. در سال ۱۹۶۷ ماکروفرهای فشرده و جمع و جور کم کم خانه های شهروندان آمریکایی را پر کرد.

ولکرو (پارچه چسبی یا Velcro)

جورج دی مسترال مهندس سوئیسی در جریان کوهنوردی دید که خارهایی به شلوار و موهای سگش چسبیده است. در نگاهی دقیق تر او متوجه شد که سر قلاب شکل این خار ها می تواند به هر چیز حلقه ای شکلی بچسبد. اگر او می توانست فقط اشیای حلقه ای شکلی ایجاد کند ممکن بود به چیز جالبی رسیده باشد.

در نتیجه این مطالعه، پارچه های چسبی یا همان ولکرو پدید آمد. ولکرو در زبان انگلیسی ترکیبی از کلمات مخملی و قلاب دوزی است. یکی از مشتریان مهم این محصول در دهه ۶۰ میلادی آژانس فضایی ایالات متحده یعنی ناسا بود. ناسا از این مواد در تهیه لباس های فضانوردان و کمک به اقلام ایمنی در جاذبه صفر استفاده کرد. پس از آن استفاده از این نوع پارچه همه گیر شد. حتی کودکان دبستانی هم قادر بودند بند های چسبی کفش خود را باز و بسته کنند.

بیگ بنگ (Big Bang)

«چیزهای بزرگ معمولا در آغاز کوچک به نظر می رسند.» این جمله نقل قولی از مایکل فاسبندر در فیلم علمی تخیلی پرومتئوس (Prometheus) است. شاید اتفاقی که برای ستاره شناسان رادیویی یعنی آرنو پنزیاس و رابرت ویلسون افتاد مصداق بسیار مناسب جمله فاسبندر باشد. راز کشف نظریه تولد کیهان با سر و صدا آغاز شد. این دو ستاره شناس در حالی که مشغول کار با تلسکوپ رادیویی خود در نیوجرسی بودند متوجه یک نویز پس زمینه ای شدند که آنها را بهت زده کرد.

آنها اختلالات احتمالی ناشی از مناطق شهری، آزمایش های هسته ای و حتی احتمال زندگی یک کبوتر روی آنتن را حذف کردند اما اختلال پس زمینه هنوز هم وجود داشت. ویلسون و پنزیاس با توجه به نظریه رابرت دیک که می گفت تشعشعات باقیمانده از بیگ بنگ می تواند اکنون به عنوان تابش پس زمینه کیهانی وجود داشته باشند، در سال ۱۹۶۴ توانستند به طور اتفاقی نظریه ی دیک را تعبیر کنند و با این کشف موفق به دریافت جایزه نوبل شدند.

تفلون

روی پلانکت دانشمند شرکت محصولات شیمیایی دوپونت در سال ۱۹۴۰ تحقیقات خود را برای ساخت یخچال فریزرهایی که بیشتر به کار مصارف خانگی بیاید آغاز کرد. این کار با تحقیق روی جایگزینی خنک کننده های مرسوم که آن زمان آمونیاک، دی اکسیدگوگرد و پروپان بودند، شروع شد. او پس از باز کردن مخزن مربوط به یک نمونه خاص که خودش ساخته بود متوجه شد که گاز درون مخزن خالی شده است.

اما چیزی که برجا مانده بود بسیار عجیب و غریب بود. رزین لغزنده ای که در برابر گرمای زیاد و مواد شیمیایی بسیار مقاوم بود. در دهه ۴۰ میلادی این ماده جدید در طرح منهتن استفاده شد. پروژه منهتن طرحی بود که منجر به تولید بمب اتم و استفاده از آن در جنگ جهانی دوم شد. استفاده از رایج ترین کاربرد این ماده، یعنی تولید ظروف آشپزی نچسب تا دهه ۶۰ میلادی به طول انجامید.

لاستیک عایق هوا

در دهه ۱۸۳۰ میلادی لاستیک طبیعی ماده محبوبی برای تولید کفش های ضدآب و چکمه بود، اما نبود مقاومت و دوام در برابر سرما یا گرمای زیاد موجب ناامید شدن تولیدکنندگان و مصرف کنندگان شد. این ضعف باعث شد تا برخی بگویند لاستیک، آینده ای در صنعت نخواهد داشت، اما چارلز گودیر مخالف این عقیده بود. پس از یک سال سعی و خطا برای ساختن لاستیک مقاوم تر این دانشمند به طور اتفاقی موفق به بزرگ ترین کشف دوران عمر خود شد.

در سال ۱۸۳۹ هنگامی که او آخرین آزمایش خود را نمایش می داد، به طور اتفاقی ترکیب لاستیکی خود را روی اجاق گاز رها کرد. چیزی که او کشف کرد، یک ماده چرم مانند سوخته با لبه های کشسان بود. این ماده جدید تبدیل به عایقی در برابر هوا شده بود. گودیر هرگز نتوانست از مزایا و منافع کشف خود سود ببرد و با ۲۰۰ هزار دلار بدهی درگذشت. گرچه نام و میراث او با محصولات کارخانجات تولید لاستیک و تایر گودیر که ۴۰ سال پس از مرگ او و اختراع لاستیک ماشین نامگذاری شد، برای ما زنده است.

کوکاکولا

برخلاف چیزی که تصور می کنید، مخترع کوکاکولا یک تاجر زیرک، فروشنده شیرینی جات و نوشیدنی ها یا یک خیالباف که به دنبال افزایش سرمایه خود در بازار نوشیدنی هاست، نبود. جان پمبرتون، یک داروساز حرفه ای بود که در پی ساخت دارویی برای درمان سردرد بود. او از دو ترکیب اولیه برای تولید داروی سردرد خود استفاده کرد: برگ های کاکائو و میوه درخت کولا.

وقتی دستیار او به طور اتفاقی این دو ماده را با آب کربنات دار مخلوط کرد، اولین کوکاکولای جهان ساخته شد. در طول سال ها کوکاکولا با دستورالعملی که سری و محرمانه نبود، ساخته می شد، اما متاسفانه پمبرتون دو سال بعد از این کشف درگذشت و هرگز نتوانست ببیند که مخلوط ساده او به تولد یک امپراتوری در دنیای نوشابه ها منجر خواهد شد.

رادیو اکتیویته

آب و هوای بد می تواند جرقه یک خوش اقبالی و نعمتی غیرمترقبه باشد. در سال ۱۸۹۶ میلادی، هنری بکرل، دانشمند فرانسوی طی آزمایشی مشغول کار روی کریستال اورانیوم غنی شده بود. او معتقد بود نور خورشید باعث می شود تا کریستال اورانیوم تصویری از خود روی یک صفحه عکاسی به وجود آورد. از آنجا که آن روز هوا ابری بود، بکرل کریستال و فیلم عکاسی را در بسته ای پیچید و آن را در کشوی میز خود گذاشت تا آزمایش را در روزهای آفتابی بعد ادامه دهد.

چند روز بعد او کریستال را از داخل کشو برداشت، اما تصویر ایجاد شده روی صفحه عکاسی تار شده بود. کریستال پرتوهایی از خود ساطع کرده و باعث تار شدن صفحه عکاسی شده بود. این پرتو ها ضعیف تر از پرتوهای ایکس بود که ویلیام رونتگن کشف کرده بود. بکرل نتوانست نامی برای این پدیده بگذارد و این کار را برای دو دانشمند پس از خود یعنی پیر کوری و ماری کوری گذاشت. ماری کوری بعدا این پدیده را رادیواکتیو نامید.

ویاگرا

آنژین صدری (Angina pectoris) نامی فانتزی برای درد قفسه سینه و به طور خاص گرفتگی عضلانی (اسپاسم) عروق کرونری قلب است. شرکت داروسازی فایزر قرصی موسوم به UK92480 ساخت تا با کمک به انقباض این عروق درد سینه را کاهش دهد. این قرص نتوانست به هدف اصلی خود برسد، اما اثر جانبی و ثانویه آن شگفت انگیز بود. این دارو بعدها با نام ویاگرا شناخته شد. شرکت فایزر در سه ماهه اول سال ۲۰۱۳ توانسته ۲۸۸ میلیون دلار از محل فروش این قرص آبی کوچک سود کند.

غبار هوشمند

جیمی لینک، دانشجوی کارشناسی ارشد شیمی در دانشگاه کالیفرنیا روی یک تراشه سیلیکونی کار می کرد که تراشه به طور تصادفی خرد شد. او به کمک استاد خود کشف کرد که تکه های خرد شده تراشه هنوز هم سیگنال ارسال می کنند و مانند حسگرهای کوچک عمل می کنند. آنها واژه غبار هوشمند را برای ذرات کوچک خود مونتاژ ابداع کردند. غبارهای هوشمند دارای هزاران کاربرد بالقوه بوده و نقش زیادی در حمله به تومورها و از بین بردن آنها بازی می کنند. مثال دیگری از کاربرد غبار هوشمند استفاده از آنها در سطح یک بزرگراه و ارسال اطلاعات مختلفی مثل میزان شدت روشنایی و ترافیک به مراکز کنترل است.

سایت علمی بیگ بنگ/ منبع: popularmechanics – مترجم: آتنا حسن آبادی

منبع:انجمن فیزیک هوپا

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۵ دی ۹۳ ، ۰۶:۵۵
M.Y

سلام دوستان.

خواهشی از همگی داشتم.

من خیلی به دنبال عکسی از پولپاپ ژ3 گشتم ولی گیرم نیامد.

اگر کسی مطلب ویا عکسی از را دارد لطف کند و به عنوان نظر لینک آن را برای من بفرستد.

ممنون از همگی.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ دی ۹۳ ، ۰۶:۲۷
M.Y

سیاهچالهکل انرژی همیشه پایدار است. انرژی از شکلی به شکلی دیگر درمی آید و یا به جرم تبدیل می شود، ولی نه می تواند تولید شود و نه نابود می شود. این اصل که یکی از محبوب ترین قوانین فیزیک است، بقای انرژینامیده می شود و همه دانشجویان رشته فیزیک و یا حتی دانش آموزان دبیرستانی این قانون پایه ای را می دانند.

این اصل بر همه بخش های زندگی ما حاکم است. در حرارتی که لازم است تا چای گرم شود یا در واکنش های شیمیایی ای که اکسیژن را در برگ های درخت تولید می کند و یا در غذایی که ما نیاز داریم تا ضربان قلبمان ادامه یابد. ما بدون خوردن نمی توانیم زندگی کنیم. خودروها هم بدون سوخت نمی توانند حرکت کنند. اما برخی از دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که قانون بقای انرژی پاسخگوی کلیت جهان نیست.

اگر به فضای خارج زمین پرش کنیم و جهان وسیع تری را در نظر بگیریم، مشکل قانون بقای انرژی آشکار می شود. تقریباً همه اطلاعات ما درباره فضای خارجی تر به شکل نور می آید و براساس نظریه عمومی نسبیت آلبرت اینشتین، یکی از ویژگی های کلیدی نور این است که هنگامی که از کهکشان های دور و از میان جهان همیشه در حال گسترش می آید به قرمز تغییر می کند- امواج الکترومغناصیس آن کشیده می شود. اما طول موج بلندتر به معنی انرژی کمتر است. بنابراین این پرسش برای هر ذهن کنجکاوی پیش می آید که موقعی که نور با گسترش جهان به قرمز تغییر می کند، انرژی آن کجا می رود؟ آیا این انرژی در تضاد با اصل بقای انرژی از بین می رود؟

اما تامارا ام دیویس استاد فیزیک دانشگاه نیوسات ولز که تحقیقات زیادی درباره گسترش جهان انجام داده نقض قانون بقای انرژی در فضای خارجی تر را نمی پذیرد.

وی با استناد به شواهد مختلفی که قانون بقای انرژی را تأیید می کند می گوید که وقتی موضوعی پیش می آید و به نظر می رسد قانون بقای انرژی نقض می شود، ما به آن مشکوک می شویم. این وضعیت یعنی این که مشاهدات ما مغایر با یکی از عمیق ترین مفاهیم علوم است که براساس آن انرژی همیشه پایدار باقی می ماند.

وی می افزاید:«هنگامی که جهان گسترش می یابد و کهکشان های دوردست از ما فاصله می گیرند، نورشان به قرمز تغییر می کند، بنابراین کم انرژی تر می شوند. اما این نقض ظاهری اصل بقای انرژی واقعاً در تضاد با قوانین پذیرفته شده فیزیک نیست.»

به نظر این فیزیکدان تفسیر مناسبی که از این وضعیت می توان کرد این است که انرژی هر فوتون حفظ می شود و پدیده ای که در داخل کهکشان ها شکل می گیرد هم معمولاً انرژی را حفظ می کند.

منبع: http://www.scientificamerican.com/article.cfm?id=is-the-universe-leaking-energy

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ دی ۹۳ ، ۰۶:۱۲
M.Y

بعد از نزدیک به 20 سال تلاش، دانشمندان با به هم کوبیدن ذرات یون به یکدیگر به بازآفرینی شرایط در آغاز جهان نزدیک تر شدند. برخورد یون ها در داخل برخورد دهنده بزرگ هادرون در سویس انجام گرفت.

میشل توتز استاد فیزیک دانشگاه کلمبیا که در پروژه ALICE (آزمایش برخورد دهنده بزرگ یونی) شرکت دارد به شبکه تلویزیونی سی ان ان گفته:«آن چه ما انجام می دهیم خلق شرایطی است که در همان ابتدای تشکیل جهان و یک میلیونیوم یک ثانیه بعد از بیگ بنگ به وجود آمد. برخورد ذرات یون به یکدیگر می تواند دمایی 100 هزار برابر داغ تر از خورشید را در داخل برخورد دهنده هادرون تولید کند. این شرط، شرط لازم برای بررسی جهان در میلیاردها سال قبل لازم است. ما امیدواریم بفهمیم این ترکیبات بنیادی چگونه به سوی ساختن پروتون ها و نوترون ها می روند. می دانیم که پروتون ها و نوترون ها به نوبه خود اتم ها را تشکیل می دهند و همه ما هم از اتم ها ساخته شده ایم.»


دانشمندان می گویند هر کسی که گام در مسیر علم نجوم می گذارد غرایب فیزیک ذرات از ماهیت نور گرفته تا اجزای مرموز ماده تاریک را به رسمیت می شناسد. فیزیک ذرات بارها و بارها نشان داده که ما در چه جهان شگفت انگیزی زندگی می کنیم. برخورد دهنده بزرگ هادرون نویدبخش ترین آزمایش در زمینه فیزیک ذرات بود که به طور موقت تعطیل شد. این برخورد دهنده یک تونل 13.25 میلیارد دلاری است که برای برخورد دادن ذرات در سرعت های نزدیک به سرعت نور در سازمان تحقیقات هسته ای اروپا در ژنو سوییس مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال بسیاری از غربی ها این پرسش را مطرح می کنند که آیا برخورد دهنده ارزش صرف این همه بودجه را دارد. پاسخ بسیاری از آمریکایی ها منفی است و به همین دلیل مجلس نمایندگان آمریکا تصمیم گرفته از اختصاص 1 میلیارد دلار برای برخورد دهنده بزرگ تگزاس صرف نظر کند.


این برخوردها گلوله های انفجاری زیراتمی ریزی را به وجود می آورند که در یک آزمایش به بالاترین درجه حرارت و تراکم می رسند و شرایطی را خلق می کنند که درست یک میلیونیوم ثانیه بعد از بیگ بنگ به وجود آمده.

در این برخوردها دماهای حدود ده تریلیون درجه (که یک میلیون برابر داغ تر از دمای مرکز خورشید است) و تراکم هایی شبیه به یک ستاره نوترونی به دست می آید. (تصور کنید که یکی از اهرام بزرگ مصر به اندازه یک سرسوزن فشرده شود.)

در این شرایط انتظار می رود، پروتون ها و نوترون ها که هسته اتم را تشکیل می دهند ذوب شوند و ملغمه عجیب و غریبی از ذرات بینادین کوارک و گلوئون، به نام پلاسمای کوارک- گلوئون را تشکیل دهند. ما دراین برخوردها مقدار کمی از جهان را در لحظات ابتدای آن خلق خواهیم کرد. ما با مطالعه پلاسمای کوارک- گلوئون، امیدواریم درباره نیروی قوی ای که یکی از چهار نیروی بینادی شناخته شده طبیعت است بیشتر بیاموزیم.

این نیروی قوی هزار برابر قوی تر از نیروی الکترومغناطیسی است و عامل با هم نگه داشتن پروتون ها و نوترون ها در هسته یک اتم است. پروتون ها و نوترون ها ذرات بینادی نیستند اما خودشان از ذراتی به نامکوارک ها تشکیل شده اند. باز هم این نیروی قوی است که کوارک ها را درداخل پروتون ها و نوترون ها به هم متصل نگه می دارد. شاید جالب ترین وجه نیروی قوی این است که حدود 98 درصد جرم پروتون ها و نوترون ها را تولید می کند (دو درصد دیگر وزن آنها از خود کوارک ها می آید.) این به آن معنی است که حدود 98 درصد جرم همه ماده اتمی ما از این نیرو می آید.

http://www.telegraph.co.uk/science/science-news/8117495/Large-Hadron-Collider-commentary-on-Big-Bang-recreation.html

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ دی ۹۳ ، ۰۶:۱۱
M.Y